کامران مام قادری
مسعود نجاری
اسعد خضرنژاد
هوشیار خضرنژاد

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش آموزشی مبتنی بر وب و آموزش حضوری بر بهبود خودپندارهتحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرستانبوکان در سال ۱۴۰۱ بودند که از بین افراد داوطلب واجد شرایط با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس۴۵ دانش آموز وارد مطالعه شده و به صورت گمارش تصادفی در ۳ گروه ۱۵ نفره (دو گروه آزمایش و یک گروهگواه) روش آموزش مبتنی بر وب، آموزش حضوری و گروه گواه جایگزین شدند. گروه های آزمایش آموزشمبتنی و وب و حضوری را به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای دریافت کردند؛ اما برای گروه گواه آموزشی ارئه نشد.ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه خودپنداره تحصیلی (لی یو و وانگ، ۲۰۰۵) بود. تجزیه و تحلیلداده های آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت و سطحمعناداری آزمون ها ۰۵ / ۰ در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بعد از مداخله، هر دوروش آموزش مبتنی بر وب و حضوری بر بهبود خودپنداره تحصیلی دانش آموزان پسر موثر بودند (۰۰۱ / ۰ < p)؛همچنین آموزش حضوری در مقایسه با آموزش مبتنی بر وب در بهبود خودپنداره تحصیلی دانش آموزان پسرتاثیر بیشتری داشت (۰۰۱ / ۰ < p).

آموزش مبتنی بر وب، آموزش حضوری، خودپنداره تحصیلی، دانش آموزان ابتدای