CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر برخی از قارچکشها و دو گونه تریکودرما در کنترل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندر قند در مزرعه

عنوان مقاله: اثر برخی از قارچکشها و دو گونه تریکودرما در کنترل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندر قند در مزرعه
شناسه ملی مقاله: AGRICONFD01_010
منتشر شده در اولین همایش ملی یافته های نوین در علوم کشاورزی در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

الهام منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه بوعلی سینا همدان
دوستمراد ظفری - استاد، گروه گیاهپزشکی، بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
مریم برزکار - محقق مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول

خلاصه مقاله:
بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندرقند یکی از مهمترین بیماری اندامهای هوایی این گیاه است. این بیماری در سراسر جهانبیش از یک سوم مناطق کشت چغندرقند را تحت تاثیر قرار داده است. عامل بیماری قارچ Cercospora beticola است. نظر بهاین که بیماری لکه برگی سرکوسپورایی در مزارع چغندرقند استان خوزستان باعث بروز خسارات کمی و کیفی می شود و با توجهبه نقش قارچ کش های مختلف در کنترل شیمیایی بیماری لکه سرکوسپورایی چغندر قند شناسایی قارچکش مناسب و موثرتر ،میتواند به کنترل و مدیریت سریعتر و بهتر بیماری، کمک شایانی کند. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با هشتتیمار و چهار تکرارانجام گردید در این پژوهش تیمارها شامل، قارچ کش های آرتیواتاپ، تیلت، استروبی، داکونیل و دو گونه قارچتریکودرما شامل Trichoderma atroviride و Trichoderma aurandinaceum و دو شاهد با آب پاشی و بدون آب پاشی بودند. به محض مشاهده اولین علایم بیماری (لکه های گرد برگی) سم پاشی انجام گرفت . سم پاشی ها در دو مرحله به فاصله سههفته از هم انجام گردید. ارزیابی شدت بیماری در تیمارهای مختلف با مقیاس صفر تا پنج انجام گردید. نتیجه حاصل از تجزیهواریانس شاخص شدت بیماری لکه برگی سرکوسپورایی بعد از یک هفته در تیمارهای بکار برده شده تاثیر معنی دار تیمارهایمختلف بر فاکتورهای شاخص شدت بیماری لکه برگی سرکوسپورایی در سطح ۱% را نشان داد. اثر بخشی تیمارهای آرتیواتاپ وقارچ های آنتاگونیست ۶۰ درصد ، تیلت ۵۵ درصد ، داکونیل ۴۰ و استروبی ۱۰ درصد بوده است. ارزیابی شدت بیماری یک هفتهبعد از محلولپاشی دوم نشان داد که قارچکشها و آنتاگونیست های بکار برده شده در کاهش شاخص شدت بیماری در مقایسه باشاهد اختلاف معنی داری در سطح ۹۹ %دارند. اثر بخشی تیمارهای آرتیواتاپ و داکونیل ۸۰ درصد ، تیلت ۷۰ درصد و قارچ هایآنتاگونیست ۷۰ درصد بوده است. استروبی با ۳۰ درصد کمترین اثر بخشی را داشته است.

کلمات کلیدی:
خوزستان، سرکوسپورا، کنترل شیمیایی، تریکودرما

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1851273/