علی اصغر بیانی - دانشیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، گلستان، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه علی امید کار و پیشرفت تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی در دانشجویان غیر شاغل مقطع کارشناسی بود. ۳۱۰ دانشجوی (۱۹۰مرد و۱۲۰ زن) غیر شاغل با روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انتخاب شدند. ابزار های اندازه گیری مقیاس امید کار (WHS، جانتنت و وترستن، ۲۰۰۶) و مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS، والرند و همکاران، ۱۹۹۲) بود؛ و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با معدل نیمسال قبل آنها سنجیده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج، رابطه معناداری بین امید کار، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نشان داد. امید کار با واسطه گری انگیزش تحصیلی اثر غیر مستقیم و معناداری بر پیشرفت تحصیلی داشت. انگیزش بیرونی به طور غیر مستقیم، انگیزش درونی و بی انگیزشی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تاثیر داشتند. دراین پژوهش، داده ها از مدل پیشنهادی رابطه امید کار و پیشرفت تحصیلی با واسطه گری انگیزش تحصیلی حمایت کرد.

امید کار, انگیزش تحصیلی, پیشرفت تحصیلی, دانشجویان غیر شاغل