مقداد جعفری ولوجائی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی فناوری اطلاعات و ارتباطات گرایش IT ، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی - غیردولتی روزبهان
بهنام برزگر - استادیار گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی- غیردولتی روزبهان

در این مقاله به ارائه یک سیستم تعادل بار مبتنی بر رویکرد مشارکتی و چند عاملی به منظور افزایش اعتماد دربستر ابری می پردازد. لذا یک چارچوب کلی برای تجزیه و تحلیل بهره وری شسبکه های ابری با هدف برقراریتعادل بار در راستای افزایش کارایی و عملکرد شبکه با استفاده از رویکرد برقراری تعادل بار مشارکتی و چندعاملی فراهم شد. نتایج در دو بخش بهره وری آنرژی و بهره وری طیفی با توجه به بستر شبکه بر اساس تعدادکاربران، تعداد ماشین های مجازی. پهنای باند و سرعت عوامل کاربران موجود در شبکه با توجه به تقسیم منابعنظیر پهنای باند بهینه بررسی گردید و با ارائه روش های مختلف مبتنی بر رویکرد برقراری تعادل بار مشارکتی وچند عاملی، تاثیر تعادل بار بر عملکرد شبکه بررسی شد. طبق نتایج می توان اذعان نمود که توان بالای عملیاتیمنطقه و توان مصرفی کمتر دو عامل متقلبل و با تاثیر معکوس بر برقراری تعادل بار هستند. از طرف دیگر،کارایی انرژی یک شبکه ابری بر اساس تعداد بیت هایی که می توانند بطور قابل اعتمادی بر واحد انرژی انتقالپابند، معیار عملکردی مناسبی برای برقراری تعادل توان عملیاتی و توان مصرفی است. همچنین نتایج نشانمی دهد که افزایش تعداد ماشین های مجازی همیشه تاثیر مثبتی بر کارایی طیفی شبکه ارتباطی متشکل ازعامل ها دارد. در مرحله اول کارایی آنرژی با افزایش به دلیل بهبود کارایی طیفی افزاییش می بابد و سپس به دلیلسخت افزار اضافی که سبب افزایش توان مصرفی تبادل داده می شود. کاهش می بابد. اضافه نمودن ماشین مجازی(افزایش پهنای باند) و کاربر سبب افزایش کارایی طیفی و توان مصرفی می شود که طبیعی است این موضوع انرژی مصرفی را نیز افزایش و کارایی انرژی کانال را کاهش دهد. این بدان معناست که کارایی انرژی کانال، زمانی به بالاترین نقطه خود می رسد که تعداد ماشین مجازی- کاربر در راستای برقراری تعادل بار محدود می باشد.

سیستم تعادل بار، رویکرد مشارکتی و چندعاملی، افزایش اعتماد