ابوطالب سعادتی شامیر - استادیار گروه روانشناسی تربیتی و شخصیت دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
احمد طاهری - کارشناس ارشد کتابداری و اطلاع رسانی
زینب زحمتکش - کارشناس ارشد کتابداری و اطلاع رسانی
سارا صدری فرد - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی علوم و تحقیقات تهران

نزاع و درگیری یکی از مصادیق خشونت در جوامع بوده و پدیده ای اجتماعی است که در تمام دوره ها کم و بیش دیده می شود. امروزه نزاع و درگیری یکی از شاخص های مهم وجود خشونت در جامعه تلقی می شود که بین افراد به وقوع می پیوندد و همه ساله بر اساس آمار و اخبار، تعدادی قربانی می گیرد. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی عوامل موثر بر وقوع نزاع و درگیری و راهکارهای پیشگیری از آن در استان خراسان شمالی بوده است. این پژوهش از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری آن بر اساس آمار سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، ۸۶۷۷۲۷ نفر می باشد. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان ۳۸۴ نفر و تحقیق حاضر شامل کلیه افراد مرد و زن بین ۱۸ الی ۶۰ سال ساکن در استان خراسان شمالی می باشد، همچنین ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده است. نمونه تحقیق بر اساس نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند آمار توصیفی نشان داد که ۶۸ درصد مردان و ۳۲ درصد کل پاسخگویان را زنان به خود اختصاص داده اند. به لحاظ وضعیت تاهل نیز ۴۳ درصد را افراد متاهل و ۵۷ درصد را افراد مجرد تشکیل دادند و میانگین سن پاسخگویان ۲۸ سال بود. از نظر میزان تحصیلات ۱ درصد بی سواد، ۷ درصد زیر دیپلم، ۳۳ درصد دیپلم، ۱۶ درصد فوق دیپلم، ۳۵ درصد لیسانس و ۸ درصد فوق لیسانس و بالاتر بودند. نتایج پژوهش نشان داده شده است که بین سن و میزان تحصیلات ، میزان درآمد ، بین تجربه عینی نزاع و میزان گرایش به نزاع رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین وضعیت تاهل و دسترسی به امکانات ،رضایت از زندگی و عدم اعتماد به نیروی انتظامی و میزان گرایش به نزاع رابطه معنادار وجود دارد . از این رو عوامل فوق می بایستی مورد مطالعه دقیق قرار گیرند تا میزان گرایش به نزاع در افراد کمتر شود.

نزاع, درگیری, خشونت, پرخاشگری