کمال الدین یعقوبی رفیع
علی فراهانی
اسلام ناظمی

درسیستم های مقیاس وسیع و فوق وسیع نامتمرکز امروزی دستیابی هب خصوصیات خودتطبیقی که سیستم را قادر می سازند بدون دخالت نیروی انسانی درمواجهه با تغییرات خود را تطبیق دهد به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است بزرگترین چالش دستیابی به خصوصیات خودتطبیق درچنین سیستم هایی چالش فرماندهی و کنترل آنهاست بسیاری ازروشهای امروزی تنها راه دستیابی به خصوصیات خود تطبیقی را پدیداری خصوصیات خود تطبیقی ازتعاملات محلی برای عاملها و سیستم هاعنوان میکنند دراین مقاله به منظور غلبه برچالش مذکور یک مدل ترکیبی برای فرماندهی و کنترل سیستمهای غیرمتمرکز به منظور دستیابی به خصوصیات خود تطبیقی ارایه میشود که درآن از رویکردهای فرماندهی و کنترل برای پدیدارشدن خصوصیات خود تطبیقی سود برده می شود از میان این رویکردها برروی مدل سازماندهی و مدیریت نقش عاملها تمرکز شده و مدلی برای سازماندهی خود تطبیق عاملها ارایه میشود.

سیستم های نامتمرکز فرماندهی و کنترل ، خود تطبیقی، سیستم هاچندعامله، خودسازماندهی، پدیداری