آرش قربانی سپهر - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
مجید خلیلی شورکائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش تحقیق در عملیات دانشگاه فردوسی مشهد
محمد رضا میر شکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

در دو دهه اخیر، مسئله حجاب و عفاف همواره یکی از دغدغ ههای مهم دینی، فرهنگی و اجتماعی بوده که گاه مورد توجه دستگاهها و نهادهای دولتی و عمومی قرارگرفته است. در این میان، رسانه های جمعی اعم از دیداری، شنیداری و مکتوب، نقش انکارناپذیری در ترویج یا تضعیف فرهنگ حجاب و عفاف در سطح عموم داشته اند. یکی از مهمترین مفاهیم دینی کهبحث آن همواره مورد توجه محافل مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و رسانه بوده، مفهوم عملکرد رسانه در ترویج عفاف و حجاب، کاربرد و استفاده از این مفهوم در نزد طبقات مختلف جامعه است و کمتر کسی را می توان یافت که تصوری از این واژه در ذهن نداشته باشد و یا مراد آن را نداند. بر این مبنا، مقاله حاضر به دو سوال پاسخ می دهد که عبارتند از: راه حل های ترویج حجاب و عفاف در رسانه کدام است؟ آسیب ها و مشکلات رسانه ها در این خصوص، چگونه است؟ این پژوهش سعی دارد تا با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی، با بیان مفهوم عفاف و حجاب، به بررسی تاثیر رسانه ها بر ترویج عفاف و حجاب بپردازد و هدف مقاله در پی یافتن رابطه بین رسانه و حجاب و عفاف در جامعه اسامی ایرانی است. اطلاعات این پژوهش نیز از طریق منابع کتابخانه ای و اسنادی توامان گردآوری شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که رسانه ها از جمله (تلویزیون) توانسته اند تاثیر مثبت و معناداری بر فرهنگ عفاف و حجاب بگذارند و به نوعی رابطه مستقیم بین آ نها برقرار است، اما در دهه های اخیر به دلیل جا به جایی مدیران رسانه ها و تغییر رویکرد آ نها در برنامه ها این رسالت کمی به فراموشی سپرده شده است که باید به آن توجه ویژه ای نمود و در این میان شبکه های ماهواره ای بیشترین تاثیر منفی را بر فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه اسامی ایرانی داشته است. بر این مبنا، اهمیت تحقیق از آن روست که برای حجاب و عفاف ارزش دوچندانی قائل است.

رسانه, عفاف, حجاب, جامه اسلامی, ایران