سیدمجتبی موسوی نژاد - استادیار گروه عمران، گروه عمران، دانشکده فنی فردوس، دانشگاه بیرجند، بیرجند
امین رضا بازوبندی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گروه عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس، فردوس

رویکرد مهندسی زلزله در سالهای اخیر بهینه کردن خواص دینامیکی سازه در جهت کاهش نیروی وارده به سازه و هدایت تغییر شکل های غیر ارتجاعی به محل های از پیش تعیین شده می باشد .از این رو روشهایی جهت افزایش پریود طبیعی سازه مانند دستگاههای جداساز لرزه ای و روشهای جهت افزایش نسبت میرایی مانند میراگرهای جاری شونده ابداع شد. در این مقاله ۳ سازه بلند مرتبه دارای نامنظمی جرمی در سه حالت مختلف (سازه دارای جداساز لرزه ای ، سازه دارای میراگر جاری شونده و سازه بدون میراگر و جداساز لرزه ای ) با هفت شتاب نگاشت مختلف برای سه مولفه شتاب زلزله مورد تحلیل دینامیکی غیر خطی قرار گرفتند. ملاک نتیجه گیری و مقایسه ، مقادیر میانگین نتایج سازههای مورد بررسی است . از بررسی نمودارهای میانگین مقادیر برش پایه حداکثر سازهها مشاهده می شود که میانگین حداکثر برش پایه تکیه گاهی سازه دارای میراگر جاری شونده و یا سازه دارای جداساز لرزه ای عملکرد یکسانی در جهت کاهش برش پایه سازه دارند. در بررسی مجموع نیروی محوری ستونهای طبقه همکف سازهها مشاهده می شود که میراگر جاری شونده و جداساز لرزه ای تقریبا عملکرد یکسانی در جهت کاهش نیروی محوری ستونهای طبقه همکف سازه داشته اند. با توجه به محاسبات و تحلیل های انجام شده و نتایج حاصله می توان نتیجه گرفت که استفاده از میراگرها و جداگرها باعث بهبود عملکرد لرزه ای سازه خواهد شد.

جداساز لرزه ای ، قاب بتنی ، نامنظمی جرمی ، میراگر