دانیال دهشیری - دانشجوی کارشناسیارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد
حامد تجملیان - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد
محمدرضا میرجلیلی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد

در سالهای اخیر بحث استفاده از میراگرها به طور خاص در طراحی لرزه ای سازهها مورد توجه مهندسان قرارگرفته است . در این میان میراگرهای اصطکاکی یکی از انواع وسایل اتلاف انرژی است که عملکرد خوبی در کاهش نیروهای دینامیکی ورودی به سازه را داشته به علاوه اینکه ازجمله اقتصادیترین آنها نیز به حساب می آیند. یک میراگر اصطکاکی از نوع اتصال پیچی شکافدار۱(SBC)، قادر است که عملکرد انعطافپذیر بیشتری را بواسطه لغزش اصطکاکی حین بارهای سیکلی دینامیکی و استاتیکی به جای تسلیم اعضای فیوز، فراهم کند. در این مطالعه با انجام تحلیل دینامیکی افزاینده به کمک ۲۲ جفت رکورد زلزله های حوزه دور بر روی یک سازه بلند مرتبه فولادی که در محیط نرم افزار اپنسیس ۲ مدلسازی شده است ، به بررسی شکنندگی لرزه ای در سطوح خرابی مختلف ، حاشیه ایمنی سازه و نیز احتمال وقوع فروریزش سازه مهاربندی واگرا با وجود اتصال پیچی شکافدار و عدم وجود آن پرداخته شده است . نتایج به این موضوع دلالت دارند که میراگر اصطکاکی استفاده شده منجر به بهبود شکنندگی لرزه ای ، افزایش حاشیه ایمنی فروریزش و همچنین کاهش قابل توجه احتمال وقوع خرابی سازه درمقابل سازه مهاربندی واگرا بدون میراگر می گردد.

اتصال پیچی شکافدار، احتمال خرابی ، پیوند قائم ، مهاربند واگرا، میراگر اصطکاکی .