زهرا احمدی زرنق - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم
محمدرضا عدل پرور - دانشیار مهندسی عمران – سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم
مسعود دانش - استادیار مهندسی عمران – سازه، دانشکده فنی و مهندسی خوی، دانشگاه صنعتی ارومیه

با توجه به افزایش روزافزون حملات تروریستی در سراسر دنیا، طراحی سازهها در مقابل بارهای ناشی از انفجار در حوزه پدافند غیرعامل ، اهمیت ویژهای دارد. با توجه به سبکی وزن سازههای فضاکار، به نظر می رسد که این نوع سازه مقاومت کمی در برابر بارهای انفجاری داشته باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی رفتار سازههای فضاکار چلیکی ، تحت تاثیر بارگذاری انفجاری می باشد. در این پژوهش نسبت های خیز به دهانه ، ۰/۱۱، ۰/۳ و ۰/۵۱ در نظر گرفته شده که طول، دهانه و ارتفاع همه آنها به ترتیب ، ۵۲، ۳۰ و ۱/۱ متر است . بارگذاری از نوع متقارن و شرایط تکیه گاهی از نوع مفصلی برای گرههای در امتداد طولی و از نوع غلتکی برای گرههای روی دو قوس انتهایی لایه پایین ، فرض گردید. تحلیل و طراحی اولیه سازه به صورت استاتیکی انجام شد. در تحلیل دینامیکی ، برای مدلسازی بار انفجار، دو پارامتر شامل وزن ماده منفجره و فاصله از مرکز انفجار مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده، با یکدیگر مقایسه شدند. برای مدلسازی و تحلیل از نرم افزار Formian V.۲.۲ و نرم افزار المان محدود ABAQUS/CAE V.۶.۱۳-۱ استفاده گردید. نتایج نشان داد هرچه خیز سازههای فضاکار چلیکی دولایه کمتر باشد، تغییر مکان بیش تری پیدا خواهد کرد. همچنین دارای عملکرد بهتر و مقاومت بیشتری در برابر بارهای انفجاری می باشند.

انفجار، سازههای فضاکار، چلیک ، وزن ماده منفجره، فاصله از مرکز انفجار.