علی اکبر قلی زاده - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا همدان
جواد براتی

طی دو دهه گذشته، اقتصاد ایران شاهد پرنوسان­ترین تغییرات ادواری در بخش مسکن بوده است. با توجه به اهمیت روز افزون تجارت بین­الملل و وابستگی کشورها به یکدیگر، این مطالعه در پی بررسی نقش اجزای تولید ناخالص ملی در سرمایه­گذاری مسکونی و غیرمسکونی با وجود تجارت خارجی در مدل، می­باشد. برای تحلیل نوسانات سرمایه­گذاری مسکونی و غیرمسکونی در این تحقیق از مدل تصحیح خطای برداری و داده­های فصلی ۱-۱۳۷۰ تا ۴-۱۳۸۶ استفاده شده است. نتایج بدست آمده از توابع عکس­العمل تعمیم یافته (GIRFs)[۱] نشان می­دهند که مخارج دولت تاثیر غالب را در اثرگذاری بر هر دو نوع سرمایه­گذاری داشته است. اثر سرمایه­گذاری مسکونی بر سرمایه­گذاری غیرمسکونی نسبتا شدید بوده در حالیکه سرمایه­گذاری غیرمسکونی تاثیر کمی بر سرمایه­گذاری مسکونی داشته است. حضور خالص صادرات در مدل باعث ایجاد تفاوت­های زیادی در نتایج شده است بطوریکه از میزان اثرگذاری مخارج دولت و مصرف کاسته اما تاثیر چندانی بر اثرگذاری سرمایه­گذاری­ها بر یکدیگر نداشته است. یافته­های بدست آمده از تجزیه واریانس متعامد (VDCs)[۲] نیز نتایج توابع عکس­العمل تعمیم یافته را تایید کرده است. [۱] - generalized impulse response functions [۲] - Forecast error variance decompositions

سرمایه گذاری مسکونی, سرمایه گذاری غیرمسکونی, تجارت خارجی