تاثیر سرمایه ی انسانی بر تولید ناخالص داخلی ایران در چار چوب مدل جیمز ریمو
عنوان مقاله: تاثیر سرمایه ی انسانی بر تولید ناخالص داخلی ایران در چار چوب مدل جیمز ریمو
شناسه ملی مقاله: JR_JES-9-32_006
منتشر شده در در سال 1388
شناسه ملی مقاله: JR_JES-9-32_006
منتشر شده در در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدعلی متفکرآزاد - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز
محمدباقر بهشتی - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز
سیاب ممی پور - دانشجوی دوره دکتری علوم اقتصادی دانشگاه تبریز
خلاصه مقاله:
محمدعلی متفکرآزاد - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز
محمدباقر بهشتی - دانشیار گروه اقتصاد دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز
سیاب ممی پور - دانشجوی دوره دکتری علوم اقتصادی دانشگاه تبریز
امروزه نقش سرمایه ی انسانی و دانش فنی در رشد و توسعه ی اقتصادی، از اهم موضوع های مورد بحث اقتصاددانان تلقی میشود؛ لذا در این پژوهش به نقش سرمایه ی انسانی در تولید ناخالص داخلی پرداخته شده است. مدل ارائه شده برگرفته از مدل جیمز ریمو (۱۹۹۵) است که تابع تولید را تابعی از سه متغیر موجودی سرمایه، نیروی کار و آموزش در قالب تابع کاب داگلاس معرفی میکند. در این پژوهش، مدل مذکور با روش همانباشتگی سیستمی جوهانسن – جوسیلیوس (۱۹۸۸) برآورد شده است. نتایج حاصل بیان میکند که سرمایه ی انسانی وقتی به صورت یک نهاده ی تولیدی در کنار سایر عوامل تولید بررسی میشود، در بلندمدت اثر مثبت و معنیدار بر تولید ناخالص داخلی، و در کوتاهمدت سرمایه ی انسانی اثر منفی و ناچیز بر تولید ناخالص داخلی دارد.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1853534/