نادیا کلانتری - دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمدامین قانعی راد - مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور
علی شایان - دانشگاه تربیت مدرس تهران

همکاریهای علمی یکی ازمکانیزم های اصلی تکوین و تولید علم است که زمینه ایجاد یکپارچگی و هماهنگی درجامعه علمی تعامل دیدگاه ها ترکیب ایده ها و تولید نظریه های جدید گسترش رویکردهای بین رشته ای و ایجاد رشته های جدید و کاربرد نتایج علم درصنعت و فناوری را فراهم می اورد توسعه و اشاعه فناوریهای اطالعات و ارتباط و نقش آنها درایجاد شبکه های علمی و فناوری ارتباطات میان جوامع علمی مختلف را تسهیل و رشد و توسعه علمی را تحت تاثیر قرار داده است همچنین به دلیل نقش نظام های ملی نوآوری و تاثیر آنها درتوسعه و پیشرفت کشورها و اهمیتی که اهین نظریه برارتباطات و همکاریها و تعاملات دانشی فناورانه و نواورانه دارد این پژوهش درصدد است تا به بررسی تاثیر همکاریهای علمی بین المللی کشورها برکمیت و کیفیت فعالیت های علمی رشد و توسعه فناوری و نوآوری آنها بپردازد جهت تحقق این هدف ازشاخصهای مناسب برای سنجش هرمتغیر استفاده شده است.

همکاری علمی بین المللی، کیفیت و کمیت علم، فناوری، نوآوری، تعاملات و ارتباطات علمی