فریده سادات سجادی پور - مربی، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
محمد حسن دشتی خویدکی - استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
فاطمه یاوری - مربی، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
ارغوان نعیمیان - کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

هدف و زمینه : این پژوهش با هدف بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی همراه با موسیقی بر توجه دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان یزد انجام شد.مواد و روش ها: به همین منظور۴۰ دختر کم توان ذهنی با بهره هوشی۷۰-۵۰ با نمونه گیری انتخابی از مدرسه استثنایی کوثر شهر یزد انتخاب شدند و بر اساس نمره های پیش آزمون بصورت همگن در چهار گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند.گروه ها شامل موسیقی، ورزش، ورزش همراه با موسیقی و کنترل بودند.آزمودنی ها با استفاده از آزمون توجه مربعات دنباله دار تولوز- پیرون بصورت پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه منتخب به مدت ۱۲ هفته و هفته ای ۱ جلسه به صورت ۴۵ دقیقه همراه با موسیقی برای آزمودنی ها در نظر گرفته شده بود. پس از پایان دوره مجددا از هر چهار گروه پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و تغییرات درون گروهی از تی وابسته و تغییرات برون گروهی به صورت پس آزمون و پیش آزمون از آزمون تحلیل واریانس یک سویه انجام گرفتیافته ها:نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد نمره توجه در بین گروها پیش آزمون غیر معنی دار(۶۳۴/۰ =P)و پس از آزمون معنی دار (۰۰۰۱/۰ =P)بود.میانگین تغییرات نمره توجه در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه های ورزش،موسیقی،ورزش+ موسیقی افزایش معنی دار بود.نتیجه گیری:با توجه به نتایج تحقیق حاضر بنظر می رسد فعالیت های ورزشی و موسیقی بر بهبود توجه در کودکان کم توان ذهنی تاثیر مثبت داشته است.

کم توان ذهنی آموزش پذیر, ورزش, موسیقی, توجه