ندا حقیقی خوشخو - مرکز تحقیقات مراقبت های بالینی و ارتقاء سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، کرج، ایران

زمینه و هدف: پدیده سالمندی یکی از مراحل طبیعی عمر انسان است که با تولد شروع می شود و با پیر شدن خاتمه یافته و به تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی منجر می شود . پیشرفت های پزشکی و بالا رفتن سطح بهداشت، همگی افزایش طول عمر و به دنبال آن افزایش تعداد سالمندان را به همراه داشته است با افزایش قابل توجه سالمندان، بهبود کیفیت زندگی و حفظ سلامت فیزیکی سالمندان اهمیت فراوانی می یابد، با افزایش سن، تغییراتی در ابعاد مختلف سلامتی از جمله ضعف جسمانی، روانی، عقلی و انواع بیماری ها به وجود خواهد آمد ، لذا با توجه به این تغییرات رعایت و همچنین برخورداری از الگوی خود مراقبتی ویژه نقش موثر در بهبود کیفیت زندگی سالمندان حواهد داشت.روش بررسی: این مقاله یک مطالعه مروری بوده که با بررسی متون و مقالات موجود در این رابطه صورت گرفته است.یافته ها: با افزایش سن، رفتارهای ارتقادهنده سلامتی اهمیت بیشتری پیدا میکنند. در این راستا با توجه به مطالعات انجام شده در میان عوامل تعیین کننده سلامت، رفتارهای خودمراقبتی ارتقادهنده سلامت به عنوان اساسی ترین راه پیشگیری از ابتال به بیماریها به ویژه بیماریهای مزمن شناخته شده است . اصلاح الگوی زندگی و توجه به کیفیت زندگی نیز تا حد بسیار زیادی در بیشتر سالمندان باعث افزایش کارایی و استقلال آنان گردیده و آنها را در کنترل عوارض متعدد سالمندی و درمان های مختلف آن کمک نموده است از طرفی خود مراقبتی علاوه بر ارتقاء کیفیت زندگی باعث کاهش هزینه ها شده و با پیگیری آن میتوان از عوارض حاد و مزمن بیماری ها پیشگیری کرد و یا بروز آن را به تعویق انداخت. نتیجه گیری: دستاورد اساسی مطالعات، موثر بودن برنامه آموزش خود مراقبتی در کیفیت زندگی سالمندان می باشد. اگر سالمندان بیاموزند که چگونه باید خود را با زندگی سالمندی تطبیق دهند، می توانند عوامل کاهش دهنده کیفیت زندگی خود را به نحو مطلوبتری تعدیل نمایند.

سالمندی، آموزش خود مراقبتی، کیفیت زندگی