علی اکبر کاکویی
محمدعلی محمدی

عدم فساد اداری یا سلامت اداری که بیانگر توانایی سازمان در انجام کارآمد وظایف در راستا ی توسعه و ارتقا ی آن موردنظر است ، مشتمل بر مفاهیمی است که نوعا به جای هم استفاده شده و حتی در برخ ی از مطالعات مفهوم سلامت در مقابل مفهوم فساد نیز استفاده شده است . ازآنجایی که سامانه یک سازمان مشتمل بر خرده سامانه هایی است که یکی از این خرده نظامها شامل منابع انسانی می گردد، لذا گزارشگران فساد که مستقیما مرتبط با این بخش از نظامواره کلان سازمان هستند، می توانند تاثیر شاخصی در کاهش فساد اداری و در مقابل ارتقای سلامت آن از طریق حصول و ارتقای شفافیت در ابعاد مختلف فرآیندهای مرتبط با آن گردند. در این راستا با توجه به قانون WPA بین المللی درزمینه حمایت از گزارشگران فساد یا گزارشگران فساد، توجه ویژهتر به این قانون در راستای حمایت از این گزارشگران فساد، از طریق ایجاد سازوکارهای حمایت گرانه و مشوقانه موثر می تواند در ارتقای سلامت دستگاههای مختلف نقش مهمی ایفا کند. نتیجه تطبیق صورت گرفته در این زمینه در کشورهای توسعه یافته ، مبرهن می سازد که قوانینی ازاین دست می تواند در برابر عکس العمل هایی مانند ارعاب، اخراج و تهدیدهای مختلفی که متوجه گزارشگران فساد است ، موجب عملکرد صحیح این خرده نظام موثر در تحقق سلامت اداری و ارتقا ی شفافیت شوند.

گزارشگران فساد، سلامت اداری، ارتقای شفافیت