فرهاد آهک پز - موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور
کوروش نادر محمودی - معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور- کرمانشاه
علی حسامی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان
کاظم سلیمانی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان
الیاس نیستانی - موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور- خراسان شمالی

این تحقیق به منظور بررسی پایداری عملکرد دانه و تعیین ژنوتیپ های پرمحصول و سازگار در قالب آزمایش های یکنواخت ناحیه ای جو در ایستگاه های تحقیقاتی مناطق سردسیر و معتدل دیم شامل مراغه، سرارود، اردیبل، ارومیه، کردستان(قاملو) و زنجان انجام گرفت. در این بررسی تعداد ۱۰ رقم و لاین جو به همراه دو رقم شاهد (محلی وآبیدر) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سه سال زراعی(۸۸-۱۳۸۵) مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه مرکب(۳ سال و ۶ مکان) نشان دادکه اثرات ساده سال، مکان و ژنوتیپ، اثر متقابل مکان × ژنوتیپ و اثر سه جانبه سال × مکان × ژنوتیپ بر عملکرد دانه از نظر آماری معنیدار هستند. بیشترین وکمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به  ایستگاه سرارود (۲۵۴۹ کیلوگرم در هکتار) و ایستگاه زنجان (۱۵۷۸کیلوگرم در هکتار) بوده و لاین شماره ۹ با متوسط عملکرد دانه۲۰۶۱ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را در بین ژنوتیپ های آزمایشی داشت. بر اساس روش های ابرهارت و راسل، پارامتر تیپ چهار لین و بینز، ضریب تغییرات محیطی، واریانس محیطی، اکووالانس ریک، واریانس پایداری شوکلا و روش های غیرپارامتری رتبه بندی و نسبت شاخص عملکرد، لاین های ۲، ۵ و ۹ پایدارتر و پر محصول تر از بقیه ژنوتیپ ها بوده و لذا برای کشت در مناطق سردسیر دیم مناسب تشخیص داده شدند.