سید عطاالله حسینی - استاد، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

برای مدیریت جنگل های هیرکانی ضروری است که شبکه ای هدفمند از جاده ها با توزیع تراکم کافی و متناسب برای اجرای شیوه جنگل شناسی (شیوه پرورشی)، عملیات حفاظتی و حمایتی، گردشگری و همه اقدام های اجتناب ناپذیر طراحی و ساخته شود. تا سال ۱۳۹۰، حدود ۱۰ هزار کیلومتر جاده در طرح های جنگل داری ایران احداث شده بود. جاده سازی در جنگل، علاوه بر ایجاد کنش های مثبت مانند دسترسی برای مدیریت عرصه جنگلی (انجام به موقع عملیات حفاظتی و پرورشی)، بر متغیرهای موجود در طبیعت و عملکرد طبیعی آن ها (مانند تاثیر بر تنوع پوشش گیاهی و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک حاشیه جاده) نیز تاثیر می گذارد. باید با رعایت اصول و موازین فنی- مهندسی جنگل در هنگام طراحی و ساخت جاده، عوارض و واکنش های منفی را کاهش داد و به اندازه کمینه آن نزدیک کرد. پیشنهاد می شود که سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور نسبت به نظارت بر رعایت دستورالعمل های فنی ساخت جاده (نشریه های ۱۳۱ و ۱۴۸ معاونت امور فنی در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) در پروژه های جاده سازی، نظارت مستقیم خود را در همه عرصه های جنگلی و حتی همه عرصه های منابع طبیعی کشور، بیش از پیش ایفا کند.

اثرات بومشناختی, فرسایش, ناحیه رویشی هیرکانی