سیدمحمدقائم ذبیحی - دانشجوی دکتری علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
فاطمه اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی ماده (۱۶) قانون جهش تولید دانش بنیان مرتبط با توسعه انرژی های تجدیدپذیر صنا یع است . پیرو این ماده قانونی ، دولت و نهاد قانونگذار صنایع با مصرف بیش از یک مگاوات برق سالیانه را مکلف کرده است که معادل یک درصد (۱ درصد) از برق موردنیاز سالانه خود را از طریق احداث نیروگاههای تجدیدپذیر تامین نمایند و این میزان در پایان سال پنجم حداقل به پنج درصد (۵ درصد) برسد. ازاین رو، صنایع پتروشیمی ، فولاد، خودرو و سیمان به عنوان صنایع مادروعمده کشور ایران انتخاب شدهاند و با استناد به ماده مقرره، مصرف برق در این صنایع و همچنین ظرفیت موردنیاز انرژی بادی وخورشیدی به ازای صنعت /شرکت مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج به دست آمده موید آن است که مجموع مصرف برق در صنعت فولاد ۲.۹ هزارمیلیون کیلوواتساعت ، صنعت خودرو ۵۲۴ هزارکیلوواتساعت ، صنعت سیمان ۸.۱ هزارمیلیون کیلوواتساعت و صنعت پتروشیمی ۳ هزارمیلیون کیلوواتساعت است . برای تحقق ماده مقرره بایستی شاهد ایجاد ۴۱۹ هزارکیلووات ظرفیت خورشیدی و یا ۲۳۹ هزارکیلووات ظرفیت باد ی در کشور بود. در این راستا، سهم یک درصد ماده (۱۶) قانون جهش تولید دانش بنیان برا ی صنعت فولاد ۵۲ هزارکیلووات انرژی خورشیدی و یا ۳۰ هزارکیلووات انرژی بادی ، صنعت پتروشیمی ۱۷هزار کیلووات انرژی خورشیدی و یا ۹ هزارکیلووات انرژی بادی ، صنعت سیمان ۱۰ هزارکیلووات انرژی خورشیدی ویا ۶ هزارکیلووات انرژی بادی و در نها یت صنعت خودرو ۲ هزارکیلووات انرژی خورشیدی و یا ۱ هزارکیلووات انرژی بادی ، برآورد شده است .

انرژی های تجدیدپذیر، انرژی بادی ، انرژی خورشیدی ، صنعت ، ماده (۱۶) قانون جهش تولید دانش بنیان