رضا مشهدی - Ph.D. Candidate of Educational Psychology, Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran
محمد حسن غنی فر - Assistant Professor, Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran
تکتم سادات جعفر طباطبایی - Assistant Professor, Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran
سمانه سادات جعفر طباطبایی - Assistant Professor, Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran

مقدمه و هدف: افسردگی به عنوان اختلال روانی رایج ممکن است فرایند تحصیلی و روان شناختی دانش آموزان را با آسیب جدی مواجه کند،؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر درگیری تحصیلی و نشاط اجتماعی دانش آموزان افسرده بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که از بین آن ها ۳۰ نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسش نامه درگیری تحصیلی ریو و تسنگ (۲۰۱۱) و نشاط اجتماعی زارع و امین پور (۱۳۹۰) پاسخ دادند. گروه آزمایش به صورت گروهی آموزش مثبت اندیشی سلیگمن و همکاران (۲۰۰۵) را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در دو ماه دریافت کرد و گروه گواه آموزشی ندید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مثبت اندیشی منجر به افزایش درگیری تحصیلی (۰/۰۱>P، ۵۳/۲۶۲=F) و افزایش نشاط اجتماعی (۰/۰۱>P، ۷۱/۳۹۹=F) در دانش آموزان افسرده شد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد مهارت های مثبت اندیشی به طور موثری باعث بهبود درگیری تحصیلی و نشاط اجتماعی دانش آموزان افسرده شده است. نتایج این پژوهش ضرورت کاربرد آموزش مهارت های مثبت اندیشی را در بهبود ویژگی های روان شناختی اجتماعی-تحصیلی دانش آموزان افسرده خاطرنشان می سازد.

Academic, Depression, Engagement, Happiness, Positive thinking, Social, Students, اجتماعی, افسردگی, تحصیلی, دانش آموزان, درگیری, مثبت اندیشی, نشاط