جابر نشاطی - پژوهشکده حفاظت صنعتی، پژوهشگاه صنعت نفت
شمس الدین عابدی - پژوهشکده حفاظت صنعتی، پژوهشگاه صنعت نفت
مسیح حسینی جناب - پژوهشکده علوم و فناوری گاز، پژوهشگاه صنعت نفت
خالد فرصت - پژوهشکده علوم و فناوری گاز، پژوهشگاه صنعت نفت

در این مقاله رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن ۳۱۶L درمحلول فرآیند سولفیران به طریق آزمایشگاهی و پایلوتی مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش های الکتروشیمیایی شامل منحنی های تافل، منحنی های پلاریزاسیون چرخه ای و اسپکتروسکوپی امپدانس (EIS) در بررسی های آزمایشگاهی استفاده شد. آزمایش ها در محدوده دمایی C° ۳۵-۴۵ انجام شد. بررسی های آزمایشگاهی نشان داد نرخ خورگی آلیاژ فولادهای زنگ نزن SS۳۱۶L کمتر از ۱mpy در محیط سولفیران است. همچنین علاوه بر خوردگی یکنواخت احتمال حفره زایی فولاد زنگ نزن SS۳۱۶L در محیط سولفیران به مقدار کمی وجود دارد. برای ارزیابی پایلوتی خوردگی آلیاژ مذکور از روش کاهش وزن استفاده شد. نتایج حاصل با یافته های آزمایشگاهی مطابقت داشت. علاوه بر این ارزیابی های متالوگرافی و آنالیز سطح با استفاده از روش های SEM ،XRD و XRF انجام شد. نتایج بررسی های ریزساختاری خوردگی SS۳۱۶L نشان داد، علی رغم ساختار پر از آخال (ذرات کاربیدی کشیده شده و قرار گرفته در جهت نورد)، آلیاژ مذکور از مقاومت به خوردگی خوبی در محیط سولفیران برخوردار است و تنها مقدار بسیار جزیی خوردگی با مورفولوژی یکنواخت بر روی سطوح نمونه ها مشاهده شد.

فرآیند سولفیران, خوردگی, پلاریزاسیون, کاهش وزن, امپدانس الکتروشیمیایی