حسن باقری - بخش مطالعات پتروفیزیک، اداره زمین شناسی، شرکت ملی حفاری ایران NIDC
فرهاد خوشبخت - پژوهشکده مطالعات مخازن و توسعه میادین پردیس پژوهش و توسعه صنایع بالادستی نفت، پژوهشگاه صنعت نفت تهران، ایران

زون تولیدی در توالی یک چاه، شامل فواصلی از سازند مخزنی است که دارای بالاترین میزان تجمع هیدروکربن است.در مطالعه حاضر که در توالی یک مخزن گازی کربناته صورت گرفت، زون های تولیدی با دو روش کاملا متفاوت مشخص شدند. در روش اول که عموما از این روش برای تعیین زون های تولیدی استفاده می شود، با استفاده از تعیین حد برش برای دو پارامتر پتروفیزیکی، تخلخل موثرو اشباع آب موثر این فواصل مشخص شد و در روش دوم با استفاده از خوشه بندی داده های لاگ و استفاده از روش نوین MRGC این زون ها مشخص شدند. حدود برش برای پارامترهای تخلخل موثر و اشباع آب موثر به ترتیب ۳= SWE درصد در نظر گرفته شدند. در روش خوشه بندی، دو مدل که در یکی از آنها لاگ های خام و در مدل دیگری لاگ های ارزیابی شده مد نظر بود، مورد استفاده قرار گرفتند. با توجه به میزان تجمع هیدروکربن در رخساره های تفکیک شده در دو مدل، مدلی که لاگ های ارزیابی شده مد نظر بود دقت بالاتری نشان داد. در نهایت هر دو روش خوشه بندی و حد برش از لحاظ دقت تعیین زون های تولیدی، بررسی شدند. با توجه به اینکه دو روش سازوکاری کاملا متفاوت داشتند، دقت هر دو روش در تعیین زون های تولیدی بسیار بالا مشاهده شد. درنتیجه برای تعیین زون های تولیدی علاوه بر روش معمول حد برش،می توان از روش خوشه بندی MRGC نیز استفاده نمود.

زون تولیدی, حد برش, خوشه بندی, روش MRGC