ارسلان زینل زاده - دانشکده علوم، گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدرضا موسوی حرمی - دانشکده علوم، گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کسایی نجفی - پژوهشکده علوم زمین، واحد ژئوشیمی، پژوهشگاه صنعت نفت
مریم میرشاهانی - پژوهشکده علوم زمین، واحد ژئوشیمی، پژوهشگاه صنعت نفت

فرآیند نفت زایی موجب تولید نفت از مواد آلی سنگ ها در طی میلیون ها سال می شود. نفت تولید شده پس از مهاجرت، در سنگ مخزن جمع شده و یک تجمع یا میدان نفتی را تشکیل می دهد. در این مطالعه با استفاده از روش مدل سازی حوضه، تاریخچه حرارتی در یک مقطع تراستی شبیه سازی شده و تاریخچه هیدروکربن زایی سنگ های منشا بررسی شده است. در این مقاله، با استفاده از داده های چینه شناسی، زمین شناسی و ژئوشیمیایی و به کمک نرم افزار مدل سازی یک بعدی، تاریخچه تدفین و نفت زایی ترسیم شده است. میزان پختگی مواد آلی سازندها، وضعیت پنجره نفت زایی و گاززایی و همچنین میزان کمی هیدروکربن زایی برای سنگ های منشا پابده، کژدمی، گرو و سرگلو به دست آمده است. از داده های پختگی مواد آلی سازندها بر اساس انعکاس ویترینایت، جهت کنترل کیفی کار مدل سازی و اطمینان از درستی مدل، استفاده شده است. براساس این مطالعه، در مقطع تراستی، گسل موجب افزایش عمق و پختگی سنگ های منشا و سرعت بخشیدن به فرآیند نفت زایی شده است. میزان تاثیر گسل تراستی هنگامی که سنگ منشا به مرحله حداکثر نفت زایی نرسیده است، بیشتر خواهد بود. در صورتی که سنگ منشا قبل از گسل خوردگی بخش عمده توان نفت زایی خود را از دست داده باشد، گسل تراستی تاثیری به مراتب کمتر در نفت زایی دارد.

مدل سازی یک بعدی حوضه, فرآیند نفت زایی, مقطع تراستی, کمربند زاگرس, سنگ های منشا