حبیب اله غلامیان پور - پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز، تهران، ایران
عماد رعایایی - پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز، تهران، ایران
محمد علی عمادی - پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز، تهران، ایران

هر گاه در میادین نفتی دریایی از مخلوط آب دریا و آب تولیدی برای فشارافزایی مخزن و یا افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده میشود، تمهیدات لازم برای کنترل تشکیل رسوبهای معدنی نیز باید در نظر گرفته شود. در صورت ناسازگاری بین آب تزریقی و آب تولیدی، مشکلاتی مانند تخریب سازند و گرفتگی لولههای مغزی چاهها و خطوط انتقال اجتنابناپذیر خواهند بود. در این تحقیق تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در مخلوط آب تولیدی چاه و آب دریا به نسبتهای مختلف در شرایط دمایی یکی از مخزن های جنوب کشور بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که هر چه نسبت آب تولیدی به آب دریا بیشتر باشد، تشکیل رسوب شدت مییابد. در شرایط اختلاط ۶۰ درصد آب دریا و ۴۰ درصد آب تولیدی، تشکیل سولفات استرانسیم حداکثر است. محاسبات حاصل از مدل ژاکس برای پیشبینی مقدار و نوع رسوب تطابق خوبی با نتایج گزارششده میدانی نشان میدهد. مقدار رسوب در فرآیند تزریق آب تابعی از نسبت اختلاط آبهاست

ناسازگاری, تخریب سازند, تزریق آب, سولفات استرانسیم, مدل ژاکس