محمد نیک بین - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
محمد خانه باد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سید رضا موسوی حرمی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
اسداله محبوبی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مهدی خدامی - شرکت ملی نفت مناطق مرکزی ایران، تهران، ایران
احسان غفرانی - شرکت ملی نفت مناطق مرکزی ایران، تهران، ایران

سازند کنگان به سن تریاس پیشین (اسکی تین) یکی از مهم ترین سنگ های مخزنی در میادین گازی زاگرس جنوبی و شمال خلیج فارس است. میدان گازی مورد مطالعه در غرب استان هرمزگان واقع شده و یکی از مهم ترین میادین گازی ایران و حتی شناخته شده در جهان به شمار می آید. به منظور ارزیابی محیط و سکانس های رسوبی این سازند در چاه موردنظر، مطالعات میکروسکوپی و نیز تحلیل نمودارهای پتروفیزیکی به خصوص نمودار پرتو گاما، مورد بررسی قرار گرفته که حاصل آن منجر به تشخیص هفت ریز رخساره در قالب چهار زیر محیط پهنه جزر و مدی، لاگون، به طور عمده؛ پشته های سدی و به طور محدود؛ دریای باز، و دو سکانس رسوبی رده سوم با مرز سکانسی نوع دو (پیوستگی معادل ناپیوستگی) که هر سکانس از دسته رخساره ای TST (غالبا شامل رخساره های پهنه جزرو مدی و لاگون) و HST (غالبا شامل رخساره های سدی) تشکیل شده، گردید. همچنین این مطالعه با هدف بررسی کیفیت و گسترش زون های مخزنی و ارتباط آن با محیط رسوب گذاری و توالی های رسوبی انجام گرفت. زیرا در مطالعات گذشته، سازند کنگان به لحاظ ویژگی های سنگ شناسی به چهار زون کلی طبقه بندی شده بود ولی در این پژوهش با تکیه بر فایل های رقومی در دسترس حاصل از مطالعات چاه پیمایی و بسط این اطلاعات در فضای نرم افزار و در نهایت تلفیق اطلاعات تفسیری نمودارهای خروجی موجود از جمله لاگ های پرتو گاما، صوتی (سانیک)، چگالی (دانسیته)، تخلخل موثر و ستون سنگ شناسی با بررسی های پتروگرافی مقاطع نازک و توالی های رسوبی، سازند کنگان در چاه مورد نظر از میدان مورد مطالعه به سه زون کلی به لحاظ مخزنی تقسیم شد.

محیط رسوبی, سکانس رسوبی, زون بندی مخزنی, سازند کنگان, تاقدیس تابناک