Mohammad Akbar Barati - دانشگاه تربیت مدرس، گروه زمین شناسی
Ali Yassaghi - دانشگاه تربیت مدرس، گروه زمین شناسی
Saeed Madanipour - دانشگاه تربیت مدرس، گروه زمین شناسی

منطقه آزادکوه در البرز مرکزی قرار دارد و از واحدهای سنگی پالئوزوئیک تا سنوزوئیک تشکیل شده است. گسل آزادکوه مرز شمالی و گسل TF۴ نیز مرز جنوبی منطقه را تشکیل می دهند. هدف از این پژوهش بررسی تکامل ساختاری پس از کرتاسه منطقه به عنوان شاهدی بر چنین تکاملی در البرز مرکزی است. شواهد ساختاری برداشت شده در این پژوهش نشان دهنده عملکرد چندین روی داد زمین ساختاری در بازه زمانی سنوزوئیک در این بخش از البرز مرکزی است. در این منطقه سنگ های آتشفشانی کرتاسه به صورت دگرشیب، واحدهای ماسه سنگی-شیلی شمشک را پوشانده است. از سوی دیگر کنگلومرای پالئوسن فجن به صورت دگرشیبی روی این سنگ های آتشفشانی کرتاسه و یا سنگ های قدیمی تر قرار گرفته است. رخنمون واحدهای سنگی کرتاسه و سازند ائوسن کرج  مابین گسل های کنترل کننده منطقه آزادکوه که در آنها گسل های نرمال هم زمان با رسوب گذاری توسعه یافته می توانند نشان دهنده عملکرد نرمال این گسل ها و توسعه حوضه گرابنی در این زمان باشد. شیب زیاد گسل معکوس آزادکوه، راندگی سازندهای جوان تر بر سازندهای قدیمی تر، تشکیل گسل پس راند TF۳ در فرادیواره آن و ساختار بالا جسته مابین آن ها، از نشانه های ساختاری بر وارونگی این گسل است. گسل TF۴ مرز جنوبی منطقه نیز گسلی راندگی از نوع خارج از گرابنی در خلال چنین وارونگی ایجاد شده است. در پلیوکواترنری حرکت به سمت جنوب باختر پوسته خزر نسبت به ایران مرکزی که با زمین ساخت ترافشارش همراه شده است، باعث توسعه گسل های امتدادلغزی که گسل های اصلی وارون شده کنترل کننده مرزهای منطقه آزادکوه را قطع و جابه جا کرده اند، شده است.

Central Alborz, Azadkuh region, Structural Inversion, Transpression, البرز مرکزی, منطقه آزادکوه, وارونگی ساختاری, ترافشارش.