Nasser Ahmadi Comijnay - University of Birjand
Mohammad Mahdi Khatib - University of Birjand
Ebrahim Gholami - University of Birjand
Gholamreza Mirab Shabestari - University of Birjand
Mohammad Hosein Zarrinkoub - University of Birjand

واحدهای سنگی دگرریخته ناحیه توتک و ماهیرود در شمال پهنه زمین­درز سیستان شامل سه گروه واحد سنگی افیولیتی، آذرین و رسوبی است. در این پژوهش بر اساس مقاطع نازک و با استفاده از روش­های Rf /Ф و برش زاویه­ای تحلیل واتنش نهایی و تاوایی برروی دو مقطع انجام شد. میانگین شکل بیضیت واتنش (K) برای مقاطع شمالی و جنوبی به ترتیب ۶۷/۰ و ۷۸/۰ محاسبه شده است که نشان از قرارگیری در ناحیه واتنش پهن­شدگی بر نمودار فلین اصلاح شده و حاکی از رژیم لغزشی- فشارشی در منطقه است. مقادیر میانگین عدد جنبش شناختی تاوایی مقاطع شمالی و جنوبی به ترتیب ۵۱/۰ و ۷۱/۰ محاسبه شد. هم چنین نسبت مولفه برش محض و برش ساده ۶۶ درصد به ۳۴ درصد در مقطع شمالی و برای مقطع جنوبی هر دو مولفه برش محض و برش ساده ۵۰ درصد است. این امر تاییدی بر پژوهش های پیشین در منطقه دارد که از میزان برش ساده با حرکت به سوی بخش شمالی زمین­درز، کاسته می­شود.

Finite strain, Vorticity number, Rf /Ф method, Angle of shear, Sistan suture zone, واتنش نهایی, عدد تاوایی, روش Rf /Ф, زاویه برش, زمین­درز سیستان