بررسی نقش گونه های مرتعی در حفاظت سازندهای مارنی از فرسایش در شهرستان اردکان –استان یزد
عنوان مقاله: بررسی نقش گونه های مرتعی در حفاظت سازندهای مارنی از فرسایش در شهرستان اردکان –استان یزد
شناسه ملی مقاله: JR_WMJI-9-33_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_WMJI-9-33_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
جلال برخورداری - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران و نویسنده مسئول
حمید رضا پیروان - دانشیار پژوهشی، پژهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، ایران
صمد شادفر - دانشیار پژوهشی، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، ایران
علی بمان میرجلیلی - محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
میثم هاتفی - کارشناس ارشد مطالعات اداره کل منابع طبیعی و ابخیزداری استان یزد
خلاصه مقاله:
جلال برخورداری - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران و نویسنده مسئول
حمید رضا پیروان - دانشیار پژوهشی، پژهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، ایران
صمد شادفر - دانشیار پژوهشی، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، ایران
علی بمان میرجلیلی - محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
میثم هاتفی - کارشناس ارشد مطالعات اداره کل منابع طبیعی و ابخیزداری استان یزد
در برخی رخنمون های مارنی، گونه های مرتعی خاصی به طور چشمگیر رشد و نمو یافته و باعث تثبیت و پایداری خاک و کنترل پدیده فرسایش و رسوبزایی می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش گونه های مرتعی بر کنترل فرسایش سازندهای مارنی مناطق بیابانی شهرستان اردکان یزد انجام گرفت. بدین منظور پس از جداسازی پهنه های مارنی بر روی نقشه زمین شناسی و انجام بازدیدهای صحرایی، محدوده های مارنی بر روی نقشه نهایی گردید. سپس نقشه درصد پوشش و تیپ بندی گونه های گیاهی تهیه شد. برای تعیین درصد پوشش گیاهی و تهیه فهرست گونه های گیاهی بازدید میدانی صورت پذیرفت. برای بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، نمونه برداری از ۱۲ سایت و با تقسیم بندی به چهار گروه همگن، مقایسه آماری با آزمون آنالیز واریانس و آزموندانکن انجام شد. نتایج نشان داد که سازندهای مارنی مختلف در مناطق بیابانی اردکان شامل مارن به همراه گچ (ژیپس)، ماسه سنگ و گنگلومرا و آهک است. بیش ترین اراضی مارنی، بدون پوشش گیاهی و بعضا دارای برونزد سنگی است. ولی در بخشی از مناطق مارنی به ویژه داخل آبراهه ها بوته های مرتعی با تراکم کم با نقش موثر در کنترل فرسایش و تثبیت کف دیده می شوند. سازگارترین گونه از نظر حضور (۸۳ درصد در پلات های دارای پوشش گیاهی) روی اراضی مارنی گونه بهوه شور (Salsola tomentosa) است. مقایسه خصوصیات شیمیایی خاک گروه های مارنی منطقه، نشان داد که متغیرهای قلیائیت، درصد گچ، شوری، کلسیم و منیزیم و آهک دارای تفاوت معنی داری در سطح احتمال ۱ و ۵ درصد می باشند. لذا باعث تفاوت در استقرار پوشش گیاهی و نوع گونه ها مستقر گردیده است.
کلمات کلیدی: سازند مارنی, فرسایش, پوشش گیاهی, حفاظت خاک, بیابان, اردکان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1866754/