الهام عباسی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
عطااله کاویان - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
زینب جعفریان - استادیار، گروه مرتعداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

فرسایش خاک یکی از موانع مهم برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی است و حفاظت آب و خاک یکی از مهمترین شیوه های مدیریت منابع طبیعی می باشد. استفاده از مالچ آلی یکی از روشهای حفاظت خاک می باشد. در این تحقیق اثر بقایای درمنه با دو اندازه (۴ و ۱۶ سانتی متر) و ۳۵/۰ سانتی متر قطر با درصد پوشش ۷۰ درصد، روی رواناب و رسوب در آزمایشگاه با استفاده از شبیه ساز باران مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایشات در پلاتی با ابعاد( ۲*۱*۲/۰ متر) که ۲/۰ متر با خاک لومی سیلتی پر شد، انجام شد، سپس مالچ بقایای گیاهی به سطح خاک ریخته و بارشی با شدت ۵۰ میلی متر در ساعت به مدت ۲۰ دقیقه انجام گردید و میزان رواناب و رسوب آن اندازه گیری شد. نتایج آزمون تی جفتی بین اندازه های مختلف در درصد پوشش ۷۰ درصد نشان داد که بین اندازه های مختلف در پوشش ۷۰ درصد در سطح اطمینان ۹۵ درصد در حجم رواناب، بار رسوب، غلظت رسوب و ضریب هرزآب اختلاف معنی دار وجود دارد (۰۵/۰ sig<).

فرسایش, حفاظت خاک, رواناب, بقایای گیاهی, شبیه سازی باران