حمید مقدسی - of Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Department of Health Information Technology
سیدشهاب الدین صدر - of Medical Sciences, Professor of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه و هدف: برنامه­ریزی برای افراد کم­توان موجب اطمینان یافتن از توجه به نیازهای ایشان، اهمیت قایل شدن برای آنها، ایجاد فرصت­های برابر برای دستیابی به مزایای اقتصادی– اجتماعی و به طورکلی رفع تمایزات بهداشتی و تحقق عدالت بهداشتی است. «تدوین برنامه جامع مراقبتی، حمایتی برای جانبازان و جامعه کم­توانان کشور با هدف ارتقاء سلامت و توانمندسازی آنان» به­عنوان زیر سیاست سوم از سیاست هشتم نظام سلامت کشورمورد تاکید مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۳ است. روش: این مطالعه از نوع کاربردی و کمی کیفی است. برای تدوین برنامه علاوه بر مطالعه متون مربوط به وضعیت موجود داخلی و خارجی در مورد افراد کم­توان؛ از ۳۰ نفر از افراد دارای کم­توانی­های مختلف، و ۲۰ نفرازجانبازان درباره مشکلات و خواسته­های ایشان پرسش شد. همچنین برای به دست آوردن اجزای برنامه شامل: راهبردها؛ اقدامات؛ شاخص­ها، مدت برنامه و تعداد فازهای آن از طریق بارش افکار و پرسش از ۱۵ نفرازخبرگان و دارای مسئولیت­های مهم مدیریتی حوزه توانبخشی اقدام شد. یافته ها: برنامه پیشنهادی در دو فاز سه ساله طراحی شد و شامل ۵ راهبرد و ۲۴ اقدام می­باشد. راهبردهای برنامه شامل: دیده شدن در جامعه، ایجاد شبکه شبکه­های افراد کم­توان، به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات، توانبخشی جامعه محور و تضمین اجرای قوانین و رعایت حقوق کم­توانان است. نتیجه گیری: افراد کم­توان فرزندان بسیار عزیز جامعه هستند و می­بایست مورد توجه ویژه از حیث حمایت و توان افزایی قرار بگیرند. وجود برنامه حمایتی برای افراد کم­توان کشور و اجرای آن به­عنوان یک عامل محرک و اثربخش موجبات رشد و تعالی جامعه و رونق اقتصادی را فراهم می­کند.

Disabled Persons, Rehabilitation, Social Support, Veterans, از کار افتادگان, توانبخشی, جانبازان, حمایت اجتماعی