رضا مشهدی - Department of Psychology, Islamic Azad University, Birjand Branch, Birjand, Iran
محمدحسن غنی فر - Department of Psychology, Islamic Azad University, Birjand Branch, Birjand, Iran
تکتم سادات جعفر طباطبایی - گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
سمانه سادات جعفرطباطبایی - Department of Psychology, Islamic Azad University, Birjand Branch, Birjand, Iran

مقدمه: با توجه به پیامدهای افسردگی در وضعیت تحصیلی (درگیری تحصیلی) و فردی (تحمل پریشانی)، توانمندسازی دانش آموزان ضروری است، لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر تحمل پریشانی و درگیری تحصیلی دانش آموزان افسرده انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان پسر متوسطه دوم شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود؛ که از بین آن­ها تعداد ۳۰ نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (آزمون و کنترل) قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسش نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) و درگیری تحصیلی ریو و تسنگ (۲۰۱۱) پاسخ دادند. گروه آزمون به صورت گروهی آموزش خودتنظیمی زیمرمن و پونز (۱۹۹۰) را در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای در دو ماه دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی ندید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که با کنترل نمرات پیش آزمون، در گروه های آزمون و کنترل، آموزش خودتنظیمی موجب افزایش تحمل پریشانی و درگیری تحصیلی دانش آموزان افسرده شد (۰۱/۰>P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، آموزش خودتنظیمی می­تواند به عنوان یک مداخله موثر بر ارتقای تحمل پریشانی و درگیری تحصیلی دانش­ آموزان افسرده مورداستفاده قرار گیرد.

Self-regulation, Distress tolerance, Academic engagement, خودتنظیمی, تحمل پریشانی, درگیری تحصیلی