روشنک نابغ وطن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
آزیتا بلالی اسکوئی - دانشیار گروه معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
محمدعلی کی نژاد - دکترای مهندسی محیط زیست، استاد دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
فربد دیبا - دانش آموخته دکتری آینده پژوهی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

زمینه و هدف: با شیوع بیماری کووید-۱۹ و قرنطینه خانگی، سبک زندگی انسان­ها،که رابطه مستقیمی با طرح­ریزی خانه دارد، دچار تحولات گسترده­ای شد. انسان­ها بالاجبار زمان زیادی را در خانه گذرانده و تمامی فعالیت­های روزمره خود را می­بایست از داخل خانه انجام دهند. پس با تغییر سبک زندگی نیاز به تغییر در کالبد و مفهوم خانه ضروری است و آمادگی برای مواجهه با این تغییر نیازمند شناخت آینده­های بدیل برای خانه است. روش بررسی: با استفاده از روش تحلیل لایه­ای علت­ها و تعمیق در لایه­ها و روند رفت­وبرگشتی آن، و مصاحبه نیمه­ساختاریافته با متخصصان و نخبگان زمینه تحقیق، به شناسایی استعاره­ها و گفتمان­های بدیل برای این موضوع می­پردازیم. یافته­ها: استعاره­های بدیل برای آینده خانه باتوجه به شیوع بیماری کووید-۱۹ شامل ۷ مورد می­باشند که خانه سبز از مهم­ترین آن­هاست. گفتمان­های بدیل نیز که حمایتگر استعاره­های بدیل هستند شامل طبیعت­گرایی، جبرگرایی فناورانه، اگزیستانسیالیسم و بازنگری فرهنگی می­باشند. بحث و نتیجه­گیری: دوری از طبیعت، گیاهان و فضای آزاد، به معنای دوری از زندگی اصیل و در نتیجه ایجاد حس افسردگی است که موجب بیماری­های مختلف روحی می­شود. خانه سبز باعث ایجاد سلامت و امنیت برای ساکنین خانه شده و درنتیجه رفاه و آسایش بیشتری فراهم خواهدکرد. همچنین خانه سبز با معماری خاص خود، قادر به صرفه­جویی در انرژی و حفظ بیشتر برخی از منابع خانه است. باتوجه به عوارض روحی و اقتصادی ناشی از قرنطینه خانگی در اثر شیوع بیماری کووید-۱۹، یکی از مهم­ترین عناصر برای خانه آینده توجه بسیار زیاد به فضای سبز، گیاهان، منظر و پایداری می­باشد.

خانه, کووید-۱۹, معماری سبز, آینده پژوهی, تحلیل لایه ای علت ها