مرسده طاهری - کارشناس ارشد مهندسی عمران- گرایش محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
نیما کریمی - کارشناس ارشد مهندسی عمران- گرایش محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
مصطفی بیگدلی - کارشناس ارشد مهندسی عمران- گرایش محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف (مسئول مکاتبات)

راهبردهای کلیدی به منظور توسعه یافتن یک منبع انرژی جایگزین با سوخت­های فسیلی برای جبران نیاز کنونی به انرژی و بعلاوه به منظور کاهش نگرانی­های زیست­محیطی (اعم از آلودگی حجم زیاد پسماند و گرم شدن جهانی) مطرح می­شوند. از این رو اقتصاد و فن آوری­ها تا حد زیادی بستگی به منابع انرژی تجدیدپذیر سازگار با معیارهای زیست­محیطی ازقبیل بیوگاز دارند. فناوری بیوگاز علاوه بر مزیت­های فراوانی که دارد با محدودیت­های خاصی نیز همراه است. به طوری که تولید انرژی بدون حضور عوامل متوقف­کننده یک کار دشوار است و برای اطمینان از توسعه پایدار، می بایست فناوری های دردسترس جاگزین شوند. پیشرفت­های بیشتر باعث توجه مجدد و عمیق­تری در فن­آوری تولید بیوگاز شده است. در حالی که این موضوع اثرات بزرگی در کاهش مسائل عمده اقتصادی مطرح در جهان دارد. مرور کنونی به عوامل محدود­کننده و ارزیابی پیشرفت­های تکنولوژیکی اخیر همراه با جنبه های مختلف تولید بیوگاز مانند استفاده از مواد خام پایدار، میکروبی و پویایی­های آنزیم، پارامتر بهینه­سازی و فرایند تفکیک برای افزایش این تکنولوژی می­پردازد. آماده­سازی زیستی آنزیمی و شناخت میکروب­های کارآمد، امکان تقویت انرژی هضم بی­هوازی را به طور قابل ملاحظه­ای فراهم می­کند. لذا بهینه­سازی پارامترهای مختلف برای سرعت بخشیدن به تولید بیوگاز در طول هضم بی­هوازی نسبت به قبل و بعد آن ترجیح داده شده است. همچنین علی رغم توسعه طرح­های هاضم چند مرحله ای به قصد دستیابی به موفقیت در فرایند تفکیک، تحقیقات بیشتر برای رسیدن به عملکرد بهتر سیستم نیاز است.

منبع تجدید پذیر, بیوگاز, مواد خام پایدار, جنبه های میکربی و آنزیمی, طرح های هاضم چندمرحله ای