مصطفی محمدی ده چشمه - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
مریم آزادبخت - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. (مسوول مکاتبات)

پژوهش حاضر با هدف سنجش مولفه­های مشارکت شهروندی در پایداری زیست محیطی موردی:منطقه ۲ شهراهواز) صورت گرفت. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفت و جهت تحلیل داده ها از محیط نرم افزار spss بهره گرفته شد. یافته­های پژوهش نشان داد که در چند ابعاد پایداری محیط زیست شامل (آب، خاک، هوا، فضای سبز، صوتی،  بصری، سوخت­های فسیلی و فاضلاب)، شهروندان و مشارکت آن­ها توانسته آن­گونه که شایسته است نیازهای توسعه­ای منطقه ۲ شهر اهواز را برآورده سازند. علاوه براین تحلیل رابطه بین تمایل به مشارکت در افزایش سطح توسعه شهر و سطح تحصیلات شهروندان نشان از وجود رابطه معنادار در سطح آلفای ۰۱/۰ دارد و ضریب همبستگی آن نیز امتیاز ۱۶۶/۰ را کسب کرده است. برای تشخیص رابطه بین همبستگی بین تمایل به مشارکت در افزایش سطح توسعه شهر و سن شهروندان از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. میزان ضریب همبستگی برابر با ۱۶۲/۰- می باشد نشان دهنده رابطه منفی و معکوس بین دو مولفه مذکور می­باشد. برای رتبه بندی میزان مشارکت شهروندان در این هشت شاخص از مدل تاپسیس استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که شاخص­های، بصری ، خاک و صوتی با میانگین ضریب الویت ۵۳/۰  بالاترین سطح مشارکت شهروندان خود اختصاص داده اند و شاخص­های فاضلاب و فضای سبز با میانگین ضریب الویت ۲۲/۰  سطح متوسط را به خود اختصاص داده­اند و همچنین شاخص­های استفاده از سوخت­های فسیلی، آب و هوا با میانگین ضریب الویت  ۰۷/۰ در سطح پایین مشارکت شهروندان در پایداری محیط زیست قرار گرفته­اند.

محیط زیست, پایداری, مشارکت شهروندان, شاخص ها