فاطمه اکرمی ابرقویی - دانشجوی کارشناسی ارشد انرژی و معماری، دانشگاه ایلام، ایلام (مسئول مکاتبات).

انتشار آلودگیهای شیمیایی ناشی از تولید مصالح ساختمانی، تولید دیاکسیدکربن و ذرات معلق پخش شده در هوا که ناشی از تولید و حمل و نقل مصالح ساختمانی به محل های مورد نظر است و نیز تولید زبالههای ساختمانی از جمله موارد عمده آلودگیهای محیطزیستی تحت تاثیر صنعت ساختمان می­باشد. همچنین مصرف بسیار زیاد سوخت­ها و منابع طبیعی جهت تامین سرمایش و گرمایش ساختمان، آینده تامین منابع مورد نیاز نسل آینده و محیطزیست را به خطر می­اندازد. از آن گذشته، حذف بخشی از زمین بکر در مناطق خاص و جایگزینی آن با توده ساختمانی، اکوسیستم آن منطقه را برهم می­زند. بنابراین ضروری است تا راهبردهای طراحی در ساختمان­های جدید، با هدف همسازی محیطزیستی، جهت­گیری شود. جهت تحقق این هدف، طراحی ساختمان با ایده­ی هم­زیستی با محیط زیست مدتی است که در بین جوامع مختلف مطرح شده است. ساختمان­های خاک پناه از جمله نمونه­هایی است که در راستای بهرهوری انرژی و حفظ محیط زیست، ایده­ی کاهش مصرف انرژی ساختمان و تامین آسایش ساکنان را در کنار هم­زیستی مسالمت آمیز با محیط زیست، دنبال می­کند. مطالعه­ی حاضر به بحث و بررسی چگونگی سازماندهی این ساختمان و اثرات محیطزیستی آن در ارتباط با محیط پیرامون می­پردازد. با توجه به قابلیت­هایی که در این گونه­ی معماری در زمینه­ی کاهش میزان مصرف سوخت و انرژی و همچنین سازگاری با محیط زیست وجود دارد، می­توان آن را جهت بهرهگیری بیشتر در مقاصد معماری و شهرسازی عصر حاضر پیشنهاد کرد.

ساختمان خاک پناه, طراحی اکولوژیک, محیط زیست, انتشار دی اکسید کربن, کاهش مصرف سوخت