مجتبی آقاجری - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی کارشناس مطالعات و برنامه ریزی، شرکت واحد ا

این پژوهش با هدف طراحی نظام آموزشی در شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان انجام شده است. چالش اول در این پژوهش شناسایی یا تعیین وضعیت سطح دانش در شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و چالش دوم شناسایی و انتخاب رویکرد مناسب برای طراحی نظام آموزشی می باشد. پاسخ به این دو چالش مدل مناسب طراحی نظام آموزشی را مشخص می نماید. برای پاسخ به چالش یا سوال اول از مدل نوناکا و تاکوچی به علت جامعیتی که در بین 62 مدل ارائه شده تا کنون دارد استفاده گردید. جامعه آماری این تحقیق 2200 نفر می باشد که با روش مورگان 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب و آماج تحقیق قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که بر اساس مدل نوناکا و تاکاچی طراحی گردیده بود صورت پذیرفت که تجزیه و تحلیل آن بواسطه نرم افزار SPSS انجام شد. خروجی این پرسشنامه با نشان دادن امتیاز 1.96 ( از 5 امتیاز) مشخص نمود وضعیت کلی شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان از حیث دانش محور بودن ضعیف می باشد. این خروجی بر روی پیوستار جاناسن قرار گرفت و مشخص شد که رویکرد مناسب برای طراحی نظام آموزشی، رویکرد سیستمی یا رفتارگرا می باشد. بر این اساس از مراحل الگوی عمومی ADDIE در طراحی اقتباس گردید که کلیه استانداردهای ISO10015 را پوشش می دهد. این فرآیند در شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان به سه مرحله اساسی شامل طراحی و برنامه ریزی آموزشی، طراحی سیستم برگزاری دوره های آموزشی و مرحله ارزشیابی و تعیین اثربخشی دوره های آموزشی منقسم و طراحی گردید.

طراحی نظام آموزشی، رویکرد سیستمی، مدیریت دانش، کارکنان، شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان