عباس نرگسیان - دانش آموخته دوره دکتری مدیریت دولتی دانشگاه تهران
جبار باباشاهی - دوره دکتری مدیریت منابع انسانی دانشگاه تربیت مدرس
مهدی افخمی اردکانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی منابع انسانی-پژوهشگاه صنعت نفت ایران

مشاغلی مانند پزشکی و پرستاری به لحاظ دارا بودن مسئولیت های بسیار، برای متصدیان این گونه مشاغل ریسک بسیار زیادی را به همراه دارد. این متصدیان ساعات متعددی از شبانه روز را به فعالیت های کاری خود می گذارنند. اشتغال مداوم پرستاران در بیمارستان ها، درمانگاه ها و در کلنیک های تخصصی درمانی، در فضای کاری این گونه مشاغل بسیار تعجب انگیز است. در این مقاله تلاش می شود شیفتگی عجیب پرستاران به کار در قالب اعتیاد به کار تبیین شود. یافته های مقاله بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری حاکی از آن است که بین اعتیاد به کار پرستاران با افزایش تعهد سازمانی در میان آنها رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد اعتیاد به کار _عجین شدن با کار، تمایل درونی در کار و لذت از کار) و تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. جامعه آماری شامل پرستاران شهر تهران می باشد که در مطب، دانشکده و بیمارستان ها به طور همزمان فعالیت می کنند.

اعتیاد به کار، تعهد سازمانی، عجین شدن با کار، تمایل درونی در کار، لذت از کار