علیرضا مرادیان - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم ومهندسی خاک، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران
نازنین خاکی پور - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران

زمینه و هدف: چرای بی رویه دام، زراعت دیم در اراضی شیب دار، قطع درختان جنگلی و دیگر استفاده های غیر منطقی از اراضی، موجب برهم خوردن تعادل اکولوژیکی محیط، فرسایش خاک ها و کاهش حاصلخیزی آنها در منطقه سوادکوه شده است. هدف از این مطالعه تعیین بهترین نحوه بهره برداری در هر یک از اجزاء واحد اراضی است، بنحوی که ضمن کسب حداکثر محصول یا عایدی، از تخریب اراضی جلوگیری و روند فعلی فرسایش خاک تا حد امکان متوقف شود. روش پژوهش: در این راستا تفکیک منابع اراضی و تعیین قابلیت ها و تناسب و استعدادهای آنها، تهیه نقشه طبقات ارتفاعی، تهیه نقشه شیب حوزه بر اساس کلاس های شیب تعیین شده، منابع اراضی، مشخصات کلی تیپ اراضی، منابع آبهای سطحی محدوده سوادکوه، زمین شناسی، ارزیابی منابع اراضی و خاک، تناسب اراضی، پوشش گیاهی، نقشه کاربری اراضی منطقه سوادکوه تعیین شد. سپس با استفاده از روش FAO، ارزیابی دقیق با استفاده از خصوصیات اراضی و تطبیق آنها با جداول نیازهای گیاهی انجام گرفت. یافته ها: با تلفیق نتایج استعداد اراضی و تناسب آن برای فعالیت های مختلف کشاورزی و همچنین نیازهای گیاهی و رابطه آن با شاخص پتانسیل تولید مناطق مناسب برای فعالیت های کشاورزی بطور عام و باغداری به طور خاص مشخص می شود. نتیجه گیری: مطالعات استعداد اراضی نشان می دهد که محدودیت های رفع ناشدنی و فاکتورهای منفی در باغداری به طور اصولی محدودیت ناشی از عدم امکان آبیاری به لحاظ محدودیت منابع آب و محدودیت امکان توسعه مکانیزاسیون به لحاظ شیب اراضی باغی است.

آمایش سرزمین, ارزیابی منابع, اراضی شیبدار, سوادکوه, قابلیت اراضی