سیدمهدی موسوی کیا - دکتری جامعه شناسی گروههای اجتماعی، تهران، ایران
مجتبی قاسمی - لیسانس ایمنی و حفاظت از تصرفات ساختمانی،تهران، ایران
مجید عندلیب - فوق لیسانس مدیریت فرهنگی، تهران، ایران

مرگ ناشی از بیماری های قلبی همچنان عامل اصلی مرگ و میر آتش نشانان است. اطفای حریق کار بسیار سختی است. هنگامی که عملیات اطفاء در یک محیط گرم انجام می شود، خون به پوست فرستاده می شود تا بدن شخص را خنک کند(این امر از طریق تبخیر عرق انجام می شود، عرق ترکیبی از آب و الکترولیت است) اگر عملیات اطفاء طولانی شود. این امر باعث کم آبی شدید بدن آتش نشان می شود. زمانی که بدن آتش نشان بر اثر تعریق دچارکم آبی شود، انجام عملیات سختتر شده و از آنجایی که توان و طاقت فرد نیز کاهش می یابد آتش نشان خیلی زود دچارخستگی شده و ادامه عملیات برای او سخت می گردد(کریمی نیک.۱۳۹۳). ازاینرو جهت افزایش تاب آوری جسمانی آتش نشانان حفظ هیدراتاسیون بسیار مهم است و مستلزم آن است که آتش نشانان از دست دادن مایعات بدن خود را درک کرده و آب و الکترولیت ها را به درستی جایگزین نمایند. مصرف خیلی کم آب می تواند منجر به کم آبی بدن شده در حالی که مصرف بیش از حد آب نیزمی تواند منجر به ایجاد بیماری های جدی شود. از اینرو هدف ما در بیان این مطالعه که به صورت اسنادی – کتابخانه ای انجام شده است ارائه درک بهتر از اهمیت هیدراته نمودن(آبرسانی به بدن) به عنوان یکی از ضروری ترین اقدامات که اهمیت بسیار زیادی در بازده کاری آتش نشانان دارد، می باشد. اهمیت ندادن به این موضوع می تواند عواقب خطرناکی در پی داشته باشد، همچنین برای جبران الکترولیت های از دست رفته بدن آب به تنهایی نمی تواند منبع مناسبی برای فرد بوده و باید اقدام به مصرف مایعاتی غیر از آب در قبل از شروع عملیات و در حین و بعد از اتمام عملیات های زمانبر نمود. لذا پیشنهاداتی براساس رجوع به منابع NFPA ارائه گردیده است.

کم آبی بدن،آتش نشان،بیماری های جدی،هیدراتاسیون.