فرزانه ساسان پور - - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
زهرا صادقزاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

جهان امروز، جهان عدم قطعیت ها است. اگرچه نمی توان آینده را کامل پیش بینی کرد، اما حداقل می توان برخی آینده های محتمل را درک کرد در این میان، بافتهای ناکارامد شهری که معمولا در هسته های حیات شهری هستند با مسایل و عدم قطعیت های متعددی مواجه اند، از این رو مورد توجه برنامه ریزان جهت برنامه ریزی و سیاستگذاری بهینه قرار گرفنه اند. بنابراین لزوم توجه به چشم انداز آینده این بافت ها و بهره گیری از رویکرد بازآفرینی پایدار آینده نگر، ضمن جلوگبری از غافلگیری مدیران، سبب ارتقا پایداری این بافت و در نهایت پایداری کل شهر می شود. پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد سناریو نگاری به شناسایی وضعیت سیستم بازآفرینی پایدار آینده پرداز در ارتقا بافتهای ناکارامد منطقه ۱۲ کلانشهر تهران در افق ۱۴۳۰ پرداخته است. روش تحقیق مقاله توصیفی – تحلیلی و از نوع هدف کاربردی، و برای جمع آوری داده ها از روشهای اسنادی، پرسشنامه و تحلیل های نرم افزاری استفاده گردید. بر اساس مطالعات صورت گرفته ۵ نیروی پیشران اثرگذار بر بازآفرینی پایدار بر مبنای نظرات ۳۰ خبره انتخاب شد و با استفاده از نرم افزار سناریو ویزارد به تحلیل آینده های پیش روی بافت ناکارآمد منطقه ۱۲ شهر تهران پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان میدهد، با استفاده از رویکرد بازآفرینی پایدار آینده نگرانه، مدیران شهری ضمن آگاهی از آینده های پیش رو بافت نا کارآمد منطقه ۱۲، سناریوی مطلوب برای آینده منطقه ۱۲شهر تهران را دنبال خواهند کرد در غیر این صورت در بلندمدت با تخریب و عدم تامین زیرساخت های ضروری، تحقق سناریوی فاجعه و تخریب عناصر بازآفرینی پایدار در بافت ناکارآمد منطقه ۱۲شهر تهران سرعت می گیرد.

بازآفرینی پایدار آینده نگر، آینده پژوهی، بافت ناکارآمد، سناریونگاری، منطقه ۱۲.