مهسا مختاری - گروه معماری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

رشد سریع استفاده از انرژی در جهان نگرانی هایی را در مورد مشکلات عرضه، فرسودگی منابع انرژی و اثرات زیست محیطی سنگین (کاهش لایه اوزون، گرم شدن کره زمین، تغییرات آب و هوا و غیره) ایجاد کرده است. سهم جهانی ساختمان ها در مصرف انرژی، اعم از مسکونی و تجاری، به طور پیوسته افزایش یافته و به ارقام بین ۲۰ تا ۴۰ درصد در کشورهای توسعه یافته رسیده است و از سایر بخش های عمده: صنعتی و حمل و نقل پیشی گرفته است. بیش از یک سوم برق تولید شده در جهان در بخش مسکونی مصرف می شود. رشد جمعیت، افزایش تقاضا برای خدمات ساختمانی و سطوح آسایش، همراه با افزایش زمان صرف شده در داخل ساختمان های مسکونی، روند صعودی تقاضای انرژی را در آینده ایجاد می کند. به همین دلیل، امروزه بهره وری انرژی در ساختمان های مسکونی یکی از اهداف اصلی سیاست انرژی در سطوح منطقه ای، ملی و بین المللی است. در این مقاله، بر روی صرفه جویی انرژی بالقوه زمانی که مصالح ساختمانی از مواد بازیافتی ساخته می شوند، تمرکز می شود. نتایج نشان داده است که برای اکثر مصالح ساختمانی، مصرف انرژی مورد نیاز برای بازسازی مسکن از مصالحی با مواد بازیافتی، کمتر از مصرف انرژی برای ساخت مسکن از مصالح جدید است.

ساختمان مسکونی سبز،ساختمان پایدار،توسعه پایدار،مصرف انرژی،مصالح ساختمانی سبز