حجت اله رحیمی - استادیار جغرافیا، دانشگاه یزد، یزد، ایران

مقاله حاضر بر روی دو مفهوم حکمروایی چندسطحی و فراحکمروایی چندسطحی در مناطق کلانشهری تمرکز می کند و با تشریح اصول و مفاهیم وابسته به آن ها استدلال می کند که حکمروایی کلانشهری، فارغ از این که تابع کدام الگوها و ارزش ها است، الزاما یک فرایند چندسطحی است، یعنی پیامدهای متفاوت و به هم پیوسته ای را برای بازیگران متفاوت در سطوح مختلف فضایی تولید می کند. هم چنین، به سبب عدم مطابقت ضروری این پیامدها با منافع همه بازیگران فعال در یک منطقه کلانشهری، حاکمیت هر یک از الگوهای حکمروایی در طی یک دوره زمانی مشخص، به تدریج باعث بروز و گسترش تضاد منافع میان بازیگران کلیدی در سطوح مختلف فضایی می شود و به شکست آن الگو منجر خواهند شد. فراحکمروایی کلانشهری به مثابه فرایند حکمروایی حکمروایی، می کوشد فضایی را برای بازیگران کلیدی فعال در مناطق کلانشهری فراهم کند تا آن ها به نحو انتقادی و تعاملی درباره شکست های خود تفکر کنند و الگوهای جدید حکمروایی را با توافق جمعی تعریف کنند. با توجه به این که هر توافق جمعی نیز الزاما در معرض شکست است، فرایند فراحکمروایی کلانشهری یک فرایند پیوسته، مبتنی بر یادگیری متقابل و بازاندیشانه است.

حکمروایی،فراحکمروایی،مقیاس،مناطق کلانشهری