ابراهیم مومنی - پژوهشگر محقق

اخلاق بندگی نظام اخلاقی است که در رابطه بین عبد و کمال مطلق جریان داشته و در صدد هدایت رفتاری انسان در حوزه ارتباط با خداوند است که در برگیرنده اصول و قواعد اخلاقی متعددی از جمله اصل اخلاص می باشد. اصل اخلاقی اخلاص که از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به معنای پاک بودن نیت و عمل انسان از هر گونه شرک خفی و جلی و عمل را جز برای خدا و بدون هیچ چشم داشتی انجام ندادن بوده و دارای مراتبی از جمله عبید، حیاپیشگان، شاکرین، عارفین، مقربین و محبین می باشد. عناصر و ارکان تشکیل دهنده اصل اخلاقی اخلاص شامل عناصر بینشی، گرایشی، هنجاری و رفتاری می شود که هر یک از عناصر مذکور زیرمجموعه های قابل بررسی دارند. با توجه به اهمیت اخلاص که از روایات و آیات به دست می آید؛ این عنوان در نظام اخلاق بندگی یک اصل غیرقابل استثنا خواهد بود که نقش تعیین کننده ای در این حوزه به دوش خواهد کشید.

کمال مطلق، اخلاق بندگی، اخلاص، اصل اخلاقی