سحر کریمی راد - کارشناسی ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان امام خمینی ره گرگان
بی بی مریم قولجانی - کار شناسی زیست شناسی علوم گیاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
اعظم باغانی اول - کارشتاسی ارشد روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزاد شهر
بی بی مریم پارسا - کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول

ما در مقاله حاضر به بررسی مطالعات حوزه خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی به صورت مطالعه کتابخانه ای و مرور سیستماتیک پرداختیم. طبق مطالعات انجام شده خودپنداره تحصیلی به معنای نگرش، باور و داوری فرد در رابطه با توانایی ها و مهارت هایش در زمینه آموزش و کسب اهداف آموزشی می باشد و چنانچه دانش آموزان از خودپنداره تحصیلی بالایی برخوردار باشند از آنجایی که به توانایی ها و مهارت هایش نگرش مثبت دارد بنابراین عملکرد تحصیلی بهتری داشته و به پیشرفت تحصیلی دست می یابد چراکه پیشرفت تحصیلی به معنای کسب اهداف آموزشی و موفقیت در انجام تکالیف درسی می باشد. همچنین پیشرفت تحصیلی می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف فردی، خانوادگی، اجتماعی، رفتار معلم و شیوه های تدریس او، گروه همسالان و ... قرار بگیرد که خودپنداره تحصیلی یکی از این عوامل تاثیرگذار می باشد. و در نهایت می توان گفت رفتار و انتظارات معلمان در مدرسه و والدین در خانه خودپنداره تحصیلی دانش آموزان را شکل می دهد و بر پیشرفت یا افت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار خواهد بود.

خودپنداره، خودپنداره تحصیلی، پیشرفت تحصیلی.