مرتضی سلیمانی نسب - دانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه و کارشناس ارشد مشاوره، موسسه آموزش عالی امام رضا (ع)، قم، ایران.
مسعود نورعلی زاده میانجی - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مجید همتی - دانش آموخته دکتری روانشناسی، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ایران.

پژوهش حاضر به منظور دستیابی به شیوه های خویشتنداری جنسی ناظر به ساحت های سه گانه تربیت با رویکرد اسلامی انجام شده است. این تحقیق به لحاظ داده های مورداستفاده در آن، ازنوع کیفی است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه‎ ای استفاده کرده ایم. داده های پژوهش توسط روش تحلیل محتوا به شیوه جهت دار تجزیه وتحلیل شده اند. آیات قرآن کریم، روایات و آثار اندیشمندان مسلمان که مرتبط با موضوع تحقیق بوده اند، به عنوان جامعه مطالعاتی انتخاب شدند و نمونه گیری به روش هدفمند صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد خویشتنداری جنسی ازدیدگاه اسلام، یک فضیلت نفسانی است که با تولید و تصحیح شناخت از خود، هستی و خالق هستی آغاز می شود و با ایجاد احساس ارزشمندی و نگرش مثبت، به ایجاد رفتار خویشتن مدارانه ازسوی فرد می انجامد؛ همچنین درپی مطالعه متون دینی، چهارده کد به عنوان روشهای کسب این فضیلت اخلاقی یافت شد: چهار روش در ساحت بینش، شامل تعقل، دوام ذکر، یاد مرگ و ضبط خیال؛ چهار روش در ساحت گرایش، شامل نعمت سپاسی، فعال کردن احساسات مثبت، دوربین مخفی، و تقویت شوق و خوف؛ شش روش در ساحت کنش، شامل کنترل کانال های ورودی، خودمشغولی در مسیر اهداف، تنظیم حضور و خلوت، مدیریت کردن ارتباط و معاشرت، محاسبه و خودتنبیهی- خودتشویقی؛ بنابراین، روشهایی که در متون دینی برای مصون سازی رفتار جنسی ذکر شده اند، به­ جهت همه جانبه نگری و پیشگیرانه بودن می توانند یاریگرانی مفید برای عبور سالم افراد از وسوسه های جنسی به ویژه در دوره های نوجوانی و جوانی باشند.

خویشتنداری جنسی, ساحت های تربیت, بینش, گرایش, کنش , رویکرد اسلامی