آرمین کریمی - گروه روانشناسی ،واحدکرمانشاه ،دانشگاه آزاد اسلامی ،کرمانشاه ،ایران.
آزیتا چهری - استادیارگروه روانشناسی ،واحدکرمانشاه ،دانشگاه آزاد اسلامی ،کرمانشاه ،ایران.
حبیب اله خزایی - استاد گروه روانپزشکی، واحد کرمانشاه،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران.
امیر جلالی - استاد گروه روانپرستاری،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران.

زمینه و هدف:خواب یکی از مولفه های اصلی سلامت جسم و روان میباشد و اختلال در آن منجر به بروز نتایج منفی و نامطلوب در کیفیت زندگی و عملکرد افراد می گردد. روایی همگرا میزان همبستگی بینشاخص مورد مطالعه با سایر شاخص های بکار گرفته شده در پژوهش است. روایی همگرا به میزان همبستگی نزدیک مقیاس جدید با سایر متغیرها و سایر معیارهای همان سازه اشاره دارد. سازه نه تنها باید با متغیرهای مرتبط همبستگی داشته باشد، بلکه نباید با متغیرهای غیرمرتبط و نامرتبط همبستگی داشته باشد.هدف از انجام پژوهش حاضر بررسیروایی همگرا مقیاس نسخه فارسی پرسشنامه خواب-۵۰ با پرسشنامه های معتبر دیگر بود. روش پژوهش:این پژوهش هنجاریابی از نوع توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد بزرگسال شهر کرمانشاه شامل دوجمعیت افراد دارای اختلال خواب و افراد بدون اختلال خواب در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. از جامعه مورد نظر گروه نمونه ای با حجم ۳۴۸ نفراز مناطق ۵ گانه شهر کرمانشاه به روش خوشه ای تصادفی و۱۰۵ نفر بصورت هدفمند ازبین مراجعین به کلنیک خواب بیمارستان فارابی انتخاب گردید که پس از ترجمه نسخه اصلی پرسشنامه از زبان انگلیسی به فارسی با استفاده از روش ترجمه استاندارد «Backward-Forward ، در نهایت ۴۲۱ نفر شامل افراد بیمار و جمعیت عمومی، پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) - فرم ۱۲ سوالی، پرسشنامه اختلالات خواب هلند (HSDQ)، پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) و پرسشنامه خواب-۵۰ را بطور کامل تکمیل نمودند.یافته ها: نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن بین مقیاس خواب -۵۰ و سایر پرسشنامه ها در این مطالعه یک ارتباط مثبت و معناداری را نشان داد(۰۰۱/۰>P). نتایج تحقیق حاکی از آن بود که بین عوامل مدل تحقیق همبستگی معناداری وجود دارد.با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که پرسشنامه خواب-۵۰ همبستگی مثبت و معناداری با سایر شاخص های به کار رفته در این پژوهش داشت.

پرسشنامه خواب-۵۰، اختلال خواب، روایی همگرا