اثر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana روی پروانه مینوز گوجه فرنگیTuta absoluta (Lep.: Gelechiidae)
عنوان مقاله: اثر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana روی پروانه مینوز گوجه فرنگیTuta absoluta (Lep.: Gelechiidae)
شناسه ملی مقاله: JR_BIO-11-1_004
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_BIO-11-1_004
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا رحمتی حبیب آبادی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
نفیسه پورجواد - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
زهرا رحمتی حبیب آبادی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
نفیسه پورجواد - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
شبپره مینوز گوجهفرنگی (Lep.: Gelechiidae)(Meyrick) Tuta absoluta یکی از آفات مهم گوجه فرنگی است که خسارات سنگینی در کشتهای گلخانهای و مزرعه ای گوجهفرنگی وارد میکند. در راستای توسعه کنترل بیولوژیک این آفت، در تحقیق حاضر تاثیر قارچ بیمارگر (Hypocreales :Cordycipitaceae) Beauveria bassiana (Bals.) Vuil بر مراحل مختلف زندگی شبپره مینوز گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در بررسی اثر قارچ بر طول دوره زیستی و درصد مرگومیر مراحل مختلف زندگی شبپره مینوزگوجهفرنگی آزمایشات در ۱۰ تیمار (شاهد و غلظتهای مختلف از کنیدی قارچ) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که مرحله تخم و سپس شفیره نسبت به مراحل لاروی به قارچ حساستر هستند و در مراحل مختلف لاروی، لاروهای سنین پایین نسبت به سایر مراحل لاروی به کاربرد قارچ حساستر هستند. به طوری که غلظت ۵۰ درصد کشنده قارچ برای مراحل مختلف تخم، لارو جوان، لارو مسن و شفیره به ترتیب ۱۰۴×۶، ۱۰۶×۱۶/۱، ۱۰۸×۵۳/۲ و ۱۰۵×۳۹/۳ اندازه گیری شد. همچنین طول دوره لاروی و شفیرگی شبپره مینوز گوجهفرنگی تحت تاثیر کاربرد قارچ قرار گرفت و با افزایش میزان غلظت قارچ، طول دوره لاروی از ۳۱/۵۱ به ۱۲/۴۴ روز و طول دوره شفیرگی از ۶۴/۶ به ۳۳/۵ روز کاهش یافت. نتایج به دست آمده در بررسی اثر قارچ بر میزان مرگ و میر مراحل مختلف زندگی مینوز نشان داد که با افزایش غلظت قارچ میزان مرگومیر تمام مراحل مختلف آفت افزایش یافت به طوری که در غلظت ۱۰۱۰ کنیدی قارچ میزان مرگ و میر مراحل مختلف تخم، لارو جوان، لارو مسن و شفیره به ترتیب به ۶۵/۸۹، ۴۶/۸۸، ۷۱/۶۰ و ۹۰ درصد رسید. همچنین مشخص شد با افزایش غلظت قارچ در سنین مختلف لاروی با افزایش زمان، نرخ زندهمانی کاهش و میزان زندهمانی با افزایش سن لاروی افزایش یافته است.
کلمات کلیدی: کنترل بیولوژیک, نرخ مرگ ومیر تجمعی, کنیدی قارچ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1879733/