رقیه محمدزاده - دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
عبد الحسین لطیفی - دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
موسی الرضا بخشی استاد - دانشگاه فرهنگیان، تهران

آتش در طول تاریخ یکی از عوامل موثر و بنیادین در زندگی مردمان ایران باستان و از آخشیج های (عناصر) مقدس، در آیین مزدیسنا است. آتش پیش از ظهور زرتشت و از همان ابتدا میان ایرانیان از قداست برخوردار بود و به عنوان یکی از خدایان برجسته، مورد پرستش و پس از ظهور زرتشت، با آیین ویژه‎ای در آتشکده‎ نگهداری می‎شد، چراکه آتش را از همان ابتدا به عنوان یکی از نیروهای قهار طبیعت که دارای نیروی سحرآمیز مقتدری باشد می‎دانستند. آنچه این نوشتار در صدد واکاوی آن است تحولاتی است که آتش پس از ورود اسلام به ایران و اسلام آوردن تدریجی بیشتر ایرانیان به لحاظ جایگاه و کارکرد از سر گذرانده است. لذا، این پژوهش، با روش تحلیلی و با شیوه کتابخانه‎ای به این امر پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد، آتش در ایران پس از اسلام همچنان جایگاه مهمی داشته و در آیین های ایرانیان در اشکال و گونه های مختلف از جمله سوگند به آتش در دعاوی بعضی از اقوام و همچنین در آیین های مربوط به ازدواج و نیز سوگواری همچنان ادامه یافته است.

آتش، اسطوره، آیین، ایران باستان، مزدیسنا، نور.