محمد رضا علیمیرزایی - Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
سعید گرگین - Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
احسان کامرانی - Hormozgan University
رسول قربانی - Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources

مطالعه حاضر با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در مورد تغییرات فصلی ترکیب صید تورهای گوشگیر سطحی در طول سواحل استان هرمزگان صورت گرفت. برای این منظور به مدت شش ماه از مهر ۱۳۹۳ تا اسفند ۱۳۹۳ مطالعه ای در این رابطه انجام گرفت. در این تحقیق خانواده های، تون ماهیان، گیش ماهیان، کوسه چانه سفید، کوتر ماهیان، حلوا سفید، منقارداران، کفشک ماهیان به ترتیب ۰۳/۷۳، ۶۷/۱۲، ۸۸/۷، ۳۶/۱، ۷۳/۰، ۲۴/۲، ۰۶/۲ درصد از وزن صید را به خود اختصاص دادند. بیشترین درصد عددی و وزنی را ماهی زرده (Euthynnus affinis) به ترتیب با ۹/۲۷ و ۲۶/۳۳ درصد و کمترین درصد عددی را کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) با ۷/۰ درصد و کمترین درصد وزنی را بچه زرده (Auxis thazard) با ۵/۰ درصد به خود اختصاص دادند. آنالیز سیمپر بین دو فصل پاییز و زمستان نشان داد که گونه های زرده (Euthynnus affinis)، سارم دهان بزرگ (Scomberoides commersonnianus)، طلال (Rastrelliger kanagurta)، هوور (Thunnus tonggol)، بچه زرده (Auxis thazard) و حلوا سفید (Pampus argenteus) مسئول ایجاد ۸۱/۶۷ درصد عدم تشابه بودند که در این بین دو گونه زرده و سارم بیشترین میزان عدم تشابه را دارا بودند.

Catch composition, Drift gill net, Hormozgan, Persian Gulf, ترکیب صید, تور گوشگیر, خلیج فارس, هرمزگان