علی اصغر خانی پور - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران
مینا احمدی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران
قربان زارع گشتی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران
مینا سیف زاده - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران
فریدون رفیع پور - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران

در این بررسی میزان غلظت فلزات سنگین (مس، نیکل، کبالت و کروم) در بافت خوراکی عضله ماهی کاراس طلایی در سه ایستگاه (غرب، مرکزی, شرق ) تالاب انزلی در سال ۱۳۹۱ مورد سنجش قرار گرفت. از هر ایستگاه ۱۰ نمونه ماهی در اوزان استاندارد به روش صید با تور گوشگیر صید شد. نتایج این تحقیق نشان داد بالاترین میزان تجمع به ترتیب مربوط به مس (Cu) < نیکل(Ni) < کبالت (Co) <کروم (Cr) بود، هرچند غلظت مس، نیکل، کبالت و کروم در بافت عضله ماهی کاراس طلایی بین ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت (P >۰.۰۵). میانگین میزان تجمع فلزات سنگین با FDA و WHO مقایسه شد. در این تحقیق میزان سمیت فلزات مس، کبالت، نیکل و کروم پایین تر از حد مجاز استاندارهای WHO و  FDAبوده است. طبق نتایج فلز نیکل میزانی نزدیک به حد مجاز را در نمونه های تالاب مرکزی و شرق در مقایسه با استاندارد WHO نشان داد که باید کنترل بیشتری بر روی منابع تولیدکننده این فلز در حوضه اطراف تالاب انجام داد. اما به طور کلی مصرف ماهی کاراس طلایی تالاب انزلی از حیث بهداشتی برای مصارف انسانی مناسب تشخیص داده شد.

Pollution, Fish consumption, Crucian carp, Anzali Wetland, آلودگی, تالاب انزلی, ماهی کاراس طلایی, مصرف ماهی